این بنا در چهار راه مدرس، کوچه شهید داوود شهلایی واقع گردیده و از آثار دوره قاجاریه است که در سال 1235ه-. ق توسط حاج شهبازخان و شش برادر او که مؤسس طایفه معروف به حاجی زادگان بودند، در بیرون از شهر کرمانشاه آن روزگار بنا گردید . این بنا سالیان متمادی محل درس طلاب علوم دینی و تبلیغات مذهبی بوده و امروزه نیز به عنوان مدرسه علوم دینی مورد استفاده است. ورودی کنونی بنا، زیرگذری است که در خیابان مدرس و در زیر ضلع شرقی بنا قرار گرفته است . صحن مسجد، مستطیل شکلی به ابعاد تقریبی 18×22متر است که در اضلاع آن، حجره ها و مدرس، و در ضلع جنوبی آن، شبستان ستوندار مسجد قرار گرفته است . نمای داخل حیاط کاملا نوسازی شده؛ اما داخل حجره ها و شبستان به شکل اصلی خود باقی مانده است . کف حجره ها حدود 70 سانتی متر از سطح صحن مرتفع تر است . شبستان مسجد ، مستطیل شکلی است که پوشش آن، متشکل از 20 گنبد کوچک، بر روی 3 ردیف ستون 4 تایی و دیوارهای اضلاع قرار گرفته است . ستون ها سنگی و دیوارها و پوشش ، آجرچینی ساده با بندکشی سفید است . ازاره بنا به ارتفاع 3/1 متر با سنگ مرمر پوشش یافته و کف آن نیز در دوره اخیر موزاییک فرش شده است . ساقه ستون ها به صورت مارپیچ حجاری شده و بر روی آنها سرستونی متشکل از مکعب های یکپارچه سنگی- به صورت پلکانی معکوس- قرار گرفته است . ابعاد بزرگترین مکعب این سرستون، 90×90سانتی متر است . بر روی این سرستون ها ، پاطاق ها و پوشش گنبدی قرار گرفته است . گنبدهای پوشش به جز گنبدی که در محور محراب قرار دارد و از نوع چهار بخشی با تزیینات کاشی و آجر لعابدار است، بقیه از نوع عرقچینی هستند . محراب بنا در میانه ضلع جنوبی بنا قرار گرفته و دارای تزیینات کاشی و آجر لعابداراست . منابع: تحقیقات میدانی؛ کرمانشاهان باستان. بی تا، صص 153-152
