این بنا نرسیده به میدان جوانشیر در محله تیمچه واقع گردیده و از آثار دوره قاجاریه است که در حدود سال 1237 ه-. ق توسط محمد علی میرزای دولت شاه بنا گردیده است . صحن مسجد، مستطیل شکل و مفروش به سنگ تیشه ای و نوساز است . در ضلع شمالی صحن، حسینیه ای نوساز و در اضلاع غربی و شرقی آن،کلاس ها و کانون فرهنگی قرار دارد . بخش اصلی مسجد در ضلع جنوبی واقع گردیده و شبستان ستوندار مستطیل شکلی است که پوشش طاق و گنبد آن بر روی 2 ردیف 4 ستونی و دیوارهای کناری گرفته است . ستون ها به صورت چهارگوش و به ابعاد 3/1×3/1 متر هستند که به کمک دیوارهای کناری، 15 گنبد عرقچینی بنا را حمالی می کنند . ازاره شبستان و ستون ها، آجری و بقیه سطوح شبستان، گچ اندود است . محراب بنا در میانه ضلع جنوبی واقع گردیده و با کاشی و سنگ مرمر پوشش یافته است . دهنه زاویه شمال – شرقی شبستان توسط درهایی از فضای شبستان مجزا شده و در آن، راه پله ای برای دسترسی به زیرزمین تعبیه شده است . این زیرزمین یا سرداب که در زیر شبستان و صحن مسجد قرار گرفته، با طاق های گهواره ای با خیز کم پوشش یافته و امروزه به عنوان انباری مورد استفاده است . از دیگر ویژگی های این بنا، آب انباری است که در میانه صحن ساخته شده و ورودی آن از داخل کوچه مجاور تعبیه شده است.
