این بنا درمحله محراب آذرشهر واقع است . بنای فعلی مسجد، فاقد ارزش تاریخی و هنری است و تنها اثر بازمانده از بنای قدیمی آن، طاق مرمرین ورودی مسجد است که از نمونه های ممتاز هنر حجاری منطقه به شمار می رود . این طاق، با انواع نقوش ختایی، شاه عباسی و اسلیمی گلدار به همراه کتیبه های خطی تزیین شده است . برکتبیه های این طاق، نام کاتب: "عبدالله" و نام حجار: "استاد ملک علی بن استاد علی حجار پیرچوپانی "خوانده می شود . شبستان مسجد دارای درها و ستون های چوبی و پنجره های مبشبک و صحن روباز است . در قسمت جنوبی حیاط، محراب کوچکی ساخته شده که شاید به همین خاطر بدان مسجد محراب گفته می شود . طاق مرمری مسجد، درمقایسه با کتیبه مرمری گورستان پیرحیران، می تواند مربوط به قرن دهم باشد .
