این بنا درخیابان قاآنی در محله سنگ سیاه واقع گردیده و یکی ازآثارارزشمند دوره قاجاریه است که در میان سال های 1265 تا 1275ه-.ق توسط میرزا ابوالحسن خان مشیرالممالک بنا گردیده است . بنای این مسجد که به جهت ویژگی های معماری، از بهترین مساجد شیراز است، مشتمل بر سردر ورودی، صحن، ایوان، شبستان و حجره هایی جهت سکونت طلاب علوم دینی است . سردر ورودی مسجد، از جانب بازار و ضلع شرقی است که از طریق دالانی به ایوان شرقی مسجد راه پیدا می کند . صحن مسجد، مستطیل شکل است و در میانه آن حوضی به طول 25 و عرض 10 متر قرار دارد که لبه تا کف آن با سنگ های یکپارچه ساخته شده است . در جهات شمالی، شرقی و غربی صحن، ایوان هایی واقع شده است . ایوان شمالی مسجد، مزین به کاشیکاری، مقرنس کاری، کتیبه های زیبا، محراب و ازاره سنگی است و بر بالای آن، دو گلدسته کاشیکاری و ساعتی تعبیه شده است . در پیشانی این ایوان، کتیبه ای قرآنی به خط ثلث مورخ 1270 ه-. ق نصب شده است . در فضای پشت این ایوان، شبستانی است که مقصوره نامیده می شود . پوشش طاق و گنبد این شبستان، بر روی چهار ستون سنگی قرار گرفته است . در ضلع جنوبی شبستان، محراب کاشیکاری و در میانه آن، چاه آب بزرگ و عمیقی قرار دارد که به هنگام تابستان موجب خنکی فضا می شده است . در جانب غربی صحن، ایوان غربی با تزیینات کاشیکاری، کتیبه های کاشی، ازاره سنگی و در پشت آن، شبستان بزرگ مسجد قرار گرفته است . پوشش طاق و گنبد این شبستان بر روی 10 ستون سنگی یکپارچه با تراش پیچ قرار گرفته و بر ضلع جنوبی آن، محرابی کاشیکاری است . بر این محراب، عبارت "حسب الفرمایش جناب مشیرالملک مملکت فارس کتیبه العبد الجانی علی عسکر الارسنجانی 1289" کتیبه شده است . در برابر ایوان غربی و به قرینه آن، ایوان شرقی با تزیینات کاشی، مقرنس و کتیبه قرآنی قرار گرفته است . این ایوان، از طریق دالان و درگاه بزرگی به بیرون راه پیدا می کند . این بنا در دوره های متأخرتر تعمیر گشته و به شماره 911 به ثبت تاریخی رسیده است .
نظرات بسته شده است.