منطقه حفاظت شده سیاه کشیم ، گیلان

نام انگلیسی :  Siah Keshim protected area     نام فارسی :  منطقه حفاظت شده سیاه کشیم

منطقه حفاظت شده سیاه کشیم در استان گیلان بین E4917 تا E4925 طول شرقی و N3722 تا N3727 عرض شمالی واقع شده است. مساحت آن 4114 هکتار می باشد.

پوشش گیاهی: نی, سه کوله خیز,‌ آزولا و ‌سیم واش .

پرندگان : چنگر طاووسک .
 

این منطقه جنوبی‎ترین بخش تالاب انزلی را شامل می‎شود. آب*های اضافی فراهم آمده از رودخانه‎های واقع در حوزه آبریز سیاه کشیم از طریق تنگه نسبتاً باریکی که در شمال خاوری آن قرار دارد به بخش مرکزی تالاب انزلی وارد می‎شود.

با توجه به این که ایستم مورد نظر از هیچ نقطه دیگری با مرداب انزلی ارتباط ندارد لذا می‎توان آن را به صورت ایستم جدایی در نظر گرفت. تالاب سیاه کشیم بین دو طول خاوری 49 درجه و 17 دقیقه و 49 درجه و 25 دقیقه و عرض‎های شمالی 37 درجه و 22 دقیقه و 37 درجه و 27 دقیقه قرار گرفته است. این پهنه آبی محدود است از شمال به خشکی ماه روزه – که به صورت شبه جزیره‏ای میان سیاه کشیم و مرداب انزلی استقرار یافته است – از خاور به تالاب انزلی و رودخانه سیاه درویشان، از جنوب به محدوده روستاهای لاکسار، نرگستان، چومثقال، گاو کده، کلسر، اسفند و مزارع شمالی چکوور و بالاخره از مغرب به مزارع ضیابر، مازران محله بهمبر و مزارع جنوبی ویشکا، از لحاظ تقسیمات کشوری محدوده مورد نظر در حوزه شهرستان‎های بندر انزلی و صومعه‏سرا قرار دارد.

به طوری که گفته می‎شود سال‏ها پیش از این یک عروس را از روستای اسفند (واقع در ساحل جنوبی این منطقه) به روستای آبکنار (که درکناره شمالی قرار دارد) با قایق می‎بردند که بر اثر وزش باد شدید قایق واژگون شده و عروس (که در زبان محلی «گیشه» خوانده می‎شود) در آب غرق می‎شود. لذا این منطقه به منظور حفاظت، توسط سازمان شکاربانی و نظارت بر صید سابق، انتخاب شد، با توجه به مشابهت واژه گیشه با نام کشیم (یکی از پرندگان آبزی است که برای زمستان گذرانی به این سامان مهاجرت می‎نماید) عنوان سیاه کشیم جهت این منطقه برگزیده شد.

این منطقه در جنوب غربی تالاب انزلی و شمال شهرستان صومعه سرا و از سال 22/6/1361 با وسعت 4500 هکتار در مختصات چغرافیایی طول شرقی E492456  E491708 و عرض شمالی N372738  N372209 تحت مدیریت قرار گرفته است. سیمای ظاهری منطقه تالابی است. مهمترین گونه های گیاهی منطقه شامل لویی ، نی ، جگن ، بارهنگ آبی ، اسپرغان ، آقطی ، تراپا ، لاله تالابی ، نیلوفر آبی ، سراتو فیلوم ، گونه های کنار آبزی مثل نی ، تاج ریزی ، سرخاب کولی و گونه های خشکی مثل توسکا است . گونه های شاخص جانوری شامل قو ، غاز ، اردک بلوطی ، اردک تاجدار ، خوتکا ، کله سبز ، انواع حواصیل ، فیلوش ، انواع شکاریان شامل عقاب تالابی ، لیل ، دلیچه ، سنقر تالابی ، پرستوهای دریایی ،کاکایی و … می باشد .  این منطقه جایگاه مناسبی برای مهاجرت پرندگان و زاد آوری پرستوهای دریایی می باشد که روی تراپا لانه گذاری و جوجه آوری می کنند .

حدود منطقه
شمالا: از رودخانه قرابا به طرف شرق در امتداد حد جنوبی زراعت و باغات قراء آبکنار و ماهروزه تا پاسگاه دیده بانی ماهروزه منتهی به باغ عمرانی در دماغه خشکی ماهروزه
شرقا: از دماغه خشکی ماهروزه بطرف جنوب در امتداد خط مستقیم شمالی -جنوبی مفروض در تالاب انزلی تا مصب رودخانه سیاه درویشان و از رودخانه سیاهدرویشان بطرف جنوب در امتداد این رودخانه. پس از گذشتن از تقاطع نهر اشکال چکه ورودخانه بهمبر و رودخانه نرگستان تا کومه کاسه کولی کرامتی
جنوبا : از حومه کاسه کولی کرامتی بطف غرب در امتداد حد شمالی باغات سیاه درویشان و خومه سر تا رودخانه لاکسار و سپس در امتداد حد شمالی باغات نرگستان تا رودخانه نرگستان و از رودخانه نرگستان پس از گذشتن از حد شمالی باغات و زراعات قراء نرگستان چمثقال تا رودخانه چمثقال وسپس در امتداد حد شمالی زراعات و باغات چمثقال و کار کده و کل سر تا رودخانه کولسر و سپس در امتداد حد شمالی زراعات و باغات قریه کلسر و بلکور اسفند تا رودخانه بلکور اسفند و در امتداد حد شمالی زراعات و باغات بلکور اسفند و اسفند پس از قطع رودخانه اسفند تا حد شمالی زراعات و باغات لشمرزمخ و چکور تا رودخانه الماس خاله.
غربا: از رودخانه الماس خاله بطف شمال در امتداد حد شرقی باغات و زراعات قراء گلی خال نوده تا رودخانه قورباغه خاله و از این رودخانه در امتداد حد شرقی باغات و زراعات قریه آبکنار تا رودخانه قراباء.

وجود 2 پاسگاه محیط بانی سیاه درویشان و پاسگاه اسپند
تعارضات :واگذاری زمین از طریق هیات واگذاری در دهه 60 –عدم توجه به حقابه تالاب و تصرفات و تجاوزات ناشی از خشک شدن تالاب و نزدیکی جوامع محلی به منطقه