|
نام انگلیسی : Charavimagh protected area نام فارسی : منطقه حفاظت شده چاراویماق
|
.gif) |
منطقه حفاظت شده چاراویماق در موقعیت جغرافیایی N3703 E4716 در استان آذربایجان شرقی واقع است. منطقه حفاظت شده چاراویماق قسمتی از منطقه شکار ممنوع چاراویماق در شهرستان چاراویماق در استان آذربایجان شرقی و مرز سیاسی استان زنجان واقع گردیده است. این منطقه از سال ۱۳۸۵ به عنوان منطقه شکارممنوع و سپس طی مصوبه شماره ۳۶۸ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیربنائی دولت) مورخ ۱۳۹۱/۱/۶ با مساحتبا مساحت ۷۳۹۲۷ هکتار به منطقه حفاظت شده ارتقاء یافته است. زراعت دیم زار در قسمت دشتی و برخی قسمت های تپه ای منطقه در حال توسعه می باشد. این منطقه بعنوان یک کریدور مهاجرتی مهم حیات وحش در سطح محلی و ملی مطرح می باشد.
حیات وحش
پستانداران: شامل قوچ و میش وحشی، سیاه گوش، کفتار، رودک، تشی، راسو، جوجه تیغی، سمور سنگی، گراز، گرگ، روباه، خرگوش، سنجاب زمینی، خفاش نعل اسبی مدیترانه ای و انواع مختلفی از جوندگان می باشند
پرندگان: از مهمترین گونه های پرندگان خشکزی بومی منطقه از راسته شاهین سانان و از تیره قوشیان شامل عقاب طلایی، کرکس، سارگپه، سنقرگندم زار و از تیره شاهینیان دلیجه، لیل، بحری و لاچین بوده و از تیره ماکیان شامل کبک معمولی، چیل، تیهو و بلدرچین و از سایر راسته ها، اکثرا شامل پرندگان خشکزی و آبزی از جمله حواصیل خاکستری و ارغوانی، حاجی لک لک، چنگر، آبچیلک پاسرخ و آوازخوان، ماهی خورک کوچک و چلچله رودخانه ای می باشند.
همچنین تعدادی از گونه های خزنده و دوزیست در منطقه وجود دارد.
پوشش گیاهی
منطقه حفاظت شده چاراویماق در تقسیمات فیتوژئوگرافیک ایران جزو ایرانی تورانی بوده و گیاهان این منطقه در غالب ۶۲ جنس و ۱۰۱ گونه شناسایی گردیده است. پوشش گیاهی منطقه به صورت مرتع و گونه های مشترک مرتعی و زراعی در اتفاعات منطقه و مرز بین استان آذربایجان شرقی و غربی و همچنین زنجان میباشد. گونه های غالب مرتعی، گون و درمنه و گونه های همراه شامل سیر کوهی، گاو زبان، زرد پیاز، فستوک گوسفندی، آویشن و کلاه میرحسن می باشد که درهمین منطقه سه گونه گون در لیست گونه های حساس در معرض خطر تهدید قرار دارد. در اراضی تپه ای و دشتی منطقه گونه های مرتعی غالب شامل درمنه، چاودار، جو وحشی، علف گندمی، پنجک، دانه قناری، پونه، تره تیزک، کاکوتی، خاکشیر، اسپرس، تشکر، میخک، بومادران، بابونه، بولاق اوتی، شاطرا، اسپند، دم روباهی و یولاف می باشد. در کل مهمترین از گیاهان منطقه می توان به خشخاش، علف پشمکی، سیر کوهی، گاو زبان، زرد پیاز، انواع یونجه، فستوک گوسفندی، آویشن، کلاه میر حسن، جو وحشی، علف گندمی، پونه، کاکوتی، اسپرس، میخک، بومادران، بابونه، سیاه تلو، زرشک، قره میخ، آلوچه وحشی، نسترن، ازگیل و بید اشاره نمود.
