موش صحرایی شیرازی

نام علمی : Apodemus witherbyi نام انگلیسی:  Steppe Field Mouse   نام فارسی: موش صحرایی شیرازی

(موش کشت‌ زار شیرازی)

مشخصات: از نظر جثه و شکل ظاهری شباهت زیادی به موش خانگی دارد، با این تفاوت که در این حیوان پاها به مراتب بلندتر و باریک‌ترند، گوش‌ها و چشم‌ها بزرگ‌ترند و دندان‌های پیشین فک بالا نیز بر خلاف موش خانگی دندانه ندارند. رنگ موهای بدن متفاوت و اغلب قهوه‌ای روشن متمایل به حنایی است. موهای زیر بدن و پاها سفیدند و معمولاً لکه‌های قوه‌ای رنگی بر روی سینه و گاهی زیر شکم مشاهده می‌شود.

اندازه‌ها: طول سر و تنه 93 تا 104 میلی‌متر، دم 93 تا 110 میلی‌متر، پا 20 تا 23 میلی‌متر، گوش 15 تا 17 میلی‌متر، وزن 15 تا 30 گرم.

زیستگاه: مناطق استپی، کوهستانی.

پراکندگی: این موش صحرائی برای نخستین بار در دنیا در منطقه شول واقع در شمال شرقی شهرستان شیراز مشاهده شد. در حال حاضر این حیوان از استان‌های آذربایجان، کردستان، ایلام، اصفهان، سمنان، مازندران و خراسان گزارش شده است.

پراکنش جهانی: اکراین، قفقاز، ترکیه.

عادات: شبگرد است، اوایل غروب فعال می‌شود. گاهی در طول روز نیز مشاهده می‌شود. معمولاً به صورت اجتماعی زندگی می‌کند. لانه و انبار غذا در زیرزمین قرار دارند و توسط دو راهرو به سطح زمین مرتبط‌اند. معمولاً سطح لانه را از خزه و علف‌های نرم می‌پوشاند. این موش گاهی اوقات لانه را که به آشیانه پرندگان شباهت زیادی دارد بر روی سطح زمین ایجاد می‌نماید.

غذا: از مواد گیاهی نظیر دانه، میوه، و ریشه گیاهان تغذیه می‌کند. گاهی نیز خساراتی به مزارع و باغ‌های میوه وارد می‌سازد.

تولید مثل: در سال دو تا شش بار تولیدمثل می‌کنند و هر بار دو تا نه بچه کور و بی‌مو می‌زاید. مدت آبستنی حدود 25 روز است و بچه‌ها پس از دو هفته چشم باز می‌کنند. ماده، در مدتی که از بچه مواظبت می‌کند، از ورود نر به داخل لانه جلوگیری می‌کند.