مگس گیر

پرندگانی کوچک و بیشتر درخت زی اند که منقاری بنسبت تخت با قاعده پهن دارند. اغلب با بدنی راست در جاهای بلند می نشینند و از آنجا به دنبال حشرات به پرواز در می‌آیند؛ و پس از شکار آنها در هوا یا روی زمین معمولا به همان نقطه اول باز می گردند.
تک‌زی اند، جز در مگس‌گیر خالدار؛ نر و ماده آنها همشکل نیست. در سوراخها، یا روی درختها لانه می سازند و از حشرات و عنکبوتها تغذیه می کنند .
 
مگس‌گیر ابلق باختری
انگلیسی: Pied Flycatcher
فرانسوی: Gobe-mouches
لاتین: Ficedula Hypoleuca
مشخصات:
۱۲/۵ سانتیمتر است. پرنده نــر در بهار سر و سطح پشتی سیاه دارد .پیشانی و سطح شکمی آن لکه بال و کناره‌های دمش سفید است . در پاییز، شبیه پرنده ماده است؛ ولی سفیدی پیشانی را حفظ می کند. پرنده ماده در سطح پشتی قهوه‌ای زیتونی و در سطح شکمی سفید مایل به نخودی است و لکه‌های بالی آن کوچکتر است. پرنده نابالغ مگس‌گیر خالدار با رنگ سفید روی بالها و دم مشخص می شود .
رفتار حشره‌گیری آن شبیه مگس‌گیر خالدار است، ولی بندرت به جای اولش بر می گردد و اغلب روی زمین تغذیه می کند . دائما دمش را تکان می دهد و به سبب داشتن لکه بالی با هیچ یک از سایر مگس‌گیر‌ها ، بجز مگس‌گیر ابلق، اشتباه نمی شود .
زیستگاه :
معمولا در باغها و جنگلهای برگ‌ریز و اغلب نزدیک آب دیده می شود .
پراکندگی :
به صورت مهاجر عبوری و به تعداد کم در شمال و غرب ایران دیده می شود .به سبب شباهت زیادش با مگس‌گیر ابلق کمتر گزارش مطمئنی در مورد مشاهده این پرنده موجود است .
مگس‌گیر ابلق
انگلیسی: Collared Flycatcher
فرانسوی: Gobe-mouches a collier
لاتین: Ficedula albicollis
مشخصات:
شبیه مگس‌گیر ابلق باختری است، ولی نــرش – با طوق پهن و سفید و دمگاه تقریبا سفید – وسعت بیشتر سفیدی پیشانی و لکه‌های بال و سفیدی کمتر کناره‌های دم از آن مشخص می شود .
در پاییز، نشانه‌های سیاه تبدیل به قهوه‌ای پررنگ می شود و طوق گردن تقریبا از بین می رود و نشانه‌های سفید کاهش پیدا می کند. تشخیص پرنده ماده از ماده مگس‌گیر ابلق باختری دشوار است، ولی معمولا سطح پشتی خاکستری‌تر با سفیدی بیشتر در بالا و اثری از رنگ سفید در پس گردن و دمگاه دارد .
رفتار و زیستگاه این پرنده همانند مگس‌گیر ابلق باختری است .
پراکندگی :
پرنده ای است نیمه مهاجر و در تابستانها بنسبت فراوان است. امکان دارد که در منطقه غربی زاگرس زاد و ولد کند .
*********
مگس‌گیر سینه سرخ
انگلیسی: Red-Breasted Flycatcher
فرانسوی: Gobe-mouches nain
لاتین: Ficedula parva
مشخصات :
۱۱/۵ سانتیمتر و کوچکترین مگس‌گیرهاست که فقط نـر آن در تمام فصول گلوی نارنجی روشن دارد و سرش خاکستری رنگ است. سطح پشتی این پرنده قهوه‌ای مایل به خاکستری و سطح شکمی آن نخودی کمرنگ است و لکه‌های سفید در دو طرف دم تقریبا سیاهش تشخیص فوری آن را میسر می سازد.
در حالت نشسته، اغلب دم خود را رو به بالا نگه می دارد و بالهایش حالت افتاده دارد. در فصل زاد و ولد، اغلب گوشه‌گیر است و فقط گاهگاهی در هوا یا روی زمین حشرات را دنبال می کند و در این حالت طرح سیاه و سفید دمش مشخص است .
بیشتر اوقات به سبک سسک‌ها در بین شاخه‌های بالای درخت به تغذیه می پردازد .پرنده نـر بیننده را به یاد سینه سرخ می اندازد، جز اینکه روی دمش سفیدی دارد و رنگ صورتش خاکستری است . از نظر اندازه نیز از آن کوچکتر است.
زیستگاه:
معمولا جنگلهای برگ‌ریز؛ هنگام مهاجرت، در کشتزارها نیز دیده می شود .عادات لانه سازی آن مانند مگس‌گیر ابلق است، ولی گاهی لانه‌های باز روی تنه درخت می سازد .
پراکندگی :
تابستانها فراوان است و به صورت مهاجر عبوری در مشرق و جنوب شرقی ایران فراوان دیده می شود.
مگس‌گیر خالدار:
انگلیسی: Spotted Flycatcher
فرانسوی: Gobe-mouches Gris
لاتین: Muscicapa striata
مشخصات :
۱۳/۵ سانتیمتر است و صرف نظر از حالت قائم بدن با پر و بال قهوه‌ای مایل به خاکستری تارک خال‌خال و سینه تقریبا سفید رگه‌رگه شناخته می شود .
بالها و دم خود را اغلب تکان می دهد و معمولا در ارتفاع کم روی شاخه‌ها می نشیند و از آنجا با پروازی چابک و سریع حشرات در حال گذر را دنبال می کند .
پرنده ای بنسبت تک‌زی است .
زیستگاه :
باغها و بوستانها و حاشیه جنگلها
روی ساختمانها یا داخل آنها و روی تنه درختها و یا در پناه گیاهان بالارونده لانه می سازد.
پراکندگی :
تابستانها فراوان است و به صورت مهاجر عبوری در همه ‌جای ایران دیده می شود

نظرات بسته شده است.