میل رادکان در استان گلستان و درجنوب شهرستان کردکوی در روستای رادکان قراردارد و متعلق به قرن 5 هجری قمری و با شماره 145 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. میل رادکان بر روی صخره ای طبیعی ساخته شده ودارای پلان مدور به قطر داخلی6 متر و ضخامت 7/174سانتیمتر و به ارتفاع 90/24متراست. پوشش بنا به صورت دوپوسته بوده که پوسته داخلی به صورت تخم مرغی وپوسته دوم (بیرونی)به صورت رک و سازه بنا آجری با ملات گچ است.ورودی آن در ضلع جنوبی و دارای کتیبه به خط کوفی تزیینی بوده هرچند درگذشته های دورتخریب شده است.
در زیر ناحیه پاکار گنبد رک کتیبه های زیبایی به خط کوفی و پهلوی با آجر و گچ اجرا شده که نام بانی اثر و شروع کار بنا(407ه.ق) و سال اتمام (411 ه.ق) و نام معمارآن به اسم احمد ابن عمر نوشته شده است.
زیباترین قسمت بنا، در بخش فوقانى آن قرار دارد و مشتمل بر دو ردیف قطاربندى و دو کتیبهٔ کوفى است که نام بانى آن و تاریخ ساختمان بر آن نوشته شده است. کتیبهٔ بنا به صورت کشیده نوشته شده است و عده‌اى آن را تقلیدى از معمارى گنبد قابوس مى‌دانند. با این تفاوت که گنبد برج رادکان به صورت دو پوش است و پوشش فوقانى به صورت مخروطه بلندى جلب توجه مى‌کند و از شاهکارهاى معمارى قرون اولیه به شمار مى‌آید.
سردر ورودى بنا بر پرتگاهى مشرف است. طرح داخلى برج رادکان مدور و نماى بسیار ساده دارد. تمام بدنهٔ بنا از آجر ساخته شده و آجرهاى آن از نظر پختگى، رنگ و استحکام نظیر آجرهاى گنبد قابوس است. ملاط به کار رفته در بنا گچ است. تا دورهٔ قاجار، بر بالاى ورودى بنا، کتیبه‌‌اى به خط کوفى وجود داشته که به سرقت رفته است.
این برج محل دفن یکى از اسپهبدان آل باوند طبرستان به نام ابوجعفر محمدبن ونوریان باوندى است. بناى برج در تاریخ ۴۰۷ هـ.ق شروع و در سال ۴۱۱ هـ.ق به پایان رسیده است.
