هرزه کوه، ۴۲۵۰ متر (دال کولی )

نام فارسی :  هرزه کوه

موقعیت جغرافیایی :این ارتفاع در رشته کوه های البرز مرکزی شمال در دریوک و دیزین قرار دارد.

بررسی توپوگرافی قله : خط الرأس دندانه دار هرزکوه دارای قلل مرتفع و مهمی است که برخی از آنان عبارتند از قلل سکه نو، سه چال، شیورچال، دال کولی، بند دال کولی، خرس چال و چند قله فرعی که همگی بر روی خط الرأس شرقی غربی آن جای دارند. سراسر جناح شمالی این قلل به رودخانه وارنگرود و از جنوب به دره رودخانه دریوک محدود می شود. این خط الرأس فقط از طریق قله برج به سایر ارتفاعات البرز می پیوندد.

ویژگی خاص : در جناح شمالی قله خرس چال یا خرس چر برکه یا دریاچه کوچکی وجود دارد.

مسیر صعود به قله : صدای خروشان آب تنها صدای آشنایی بود که در ابتدای دره شنیده می شود. ریزش پرهیاهوی آن از تنگنای دره دریوک به سوی دیزین و همهمه ای که در اثر صدای سایر جویباران شنیده می شد توجه ما را به اطراف و دیدنی های آن سوق می داد. نسیم خوش دره همراه با بوی گیاهان کوهستانی لطافت دیگری به هوای آن داده است و ما مسیری را در امتداد دره در سمت چپ آن پس از دیزین در راه مشخصی به سمت چپ آن پس از دیزین در راه مشخصی به سمت شمال ادامه می دهیم (1). این راه پس از مدتی بر بلندایی می رسد که دشتی پهناور را در سمت دیگر رودخانه در زیر شاخک فرعی کلون بستک نظاره گر می شویم. به سختی از رودخانه عبور کرده به این مرتفع می رسیم (2). سراسر دشت مملو از گیاهان کوهی و گل های زرد، صورتی و آبی است و تعدادی از گله داران در آن سکنی گزیده اند. از کنار چادرهای انان عبور کده و در امتداد رودخانه رو به شمال حرکت می کنیم. هنوز صدای آب از هر صدایی آشناتر است. مسیر به تدریج ارتفاع گرفته با عبور از لابه لای چندین سنگ بزرگ و کوچک در مسیری پاکوب و مالرو به سرچشمه ای بهشت آسا در شمال قله کلون بستک و مرتعی سرسبز و زیبا در کنار آن می رسیم و کمی استراحت می کنیم (3). قله سربه فلک کشیده دال کولی از اینجا همچون ستون صخره ای در جهت شمال شرقی دره دیده می وشد. به قدری مرتع زیبا و آب آن گوارا است که نمی خواهیم به این زودی آن را ترک کنیم. اما راه را باید پیمود. از چشمه فاصله گرفته و پس از صعود به یک تپه کوچک دوباره از رودخانه می گذاریم. از مسیری زیکزاک بر روی بدنه خط الرأس هرزه کوه موسوم به راه ولدربالدر به آرامی ارتفاع می گیریم (4). راه به صورت مارپیچ نسبتاً پاکوبی شده بالا می رود. مناظر اطراف هر لحظه بیشتر رخ می نمایانند و قله کلون بستک اندک اندک به سان غولی مهیب از قعر دره دریوک سربلند میک ند. لکه برف های بزرگی سراسر خط الرأس کلون بستک تا سرکچال را پوشانده است و در کف دره باقیای بهمن های فروریخته در زمستان وجود دارد که رودخانه از زیر آن ها عبور میکند. باد سردی می وزد مسیر به آرامی و با شیب نسبتاً تندی به سم راست مایل شده از پهلوی یک گرده صخره ای و بر بالای آن به گردنه شیورچال می رسیم (5) نمای کمانکوه و دره زیر پایمان به رودخانه لاجوردی وارنگرود تماشایی و دیدنی است.مدتی را به نظاره آن می نشینیم. گردنه ار اگر به سمت غرب ارتفاع بگیریم به قله 4000 متری سه چال و از دیگر سو به قله نوسوم بویدر و دال کولی که یکی از قلل هرزه کوه است می رسیم. پس درنگ نمی کنیم. مسیر را با دقت برروی خط الرأس سنگلاخی به سمت شرق صعود کرده و پس از مدتی کوتاه از قله نوسوم بویدر عبور کرده و سپس بر روی یک خط الرأس صخره ای و دندانه ای قرار میگیریم ک دو طرف آن را پرتگاه های عمیق وشیب تند پوشانده است. با احتیاط و آرامی و دقت کافی راه را از صخره ها ادامه داده و پس از یک سربالایی به قله مخروطی دال کولی به ارتفاع 4250 متر دست می یابیم. منظره اطراف دیدنی و تماشایی هستند. خلنوبزرگ و سرکچال و نرگس ها و قله کهنو و آزادکوه زیبا از جمله یادگاری های قله دال کولی به حساب می آیند. استراحتی کرده با همان دقت و احتیاط همیشگی از مسیر تیغه ها به گردنه شیورچال و مجدداً به مسیر ولدربالدر و در حوالی غرب به مرتع و چشمه آب گوارای آن می رسیم.

بهترین زمان صعود : بواسطه حجم بیش از حد آب رودخانه دریوک در ماه های اولیه بهار حرکت در کنار آن و عبور از آن دشوار می باشد. از سوی دیگر بواسطه دیر هنگام بودن سرسبزی دره دریوک و ارتفاع قابل ملاحظه آن بهار دره 2 یا 3 ماه دیتر از دره دیزین فرا می رسد. بنابراین بهترین و مناسب ترین موقع برای بازدید از دره و قله دال کولی را می توان اواخر تیرماه به حساب آورد.