این اثر در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۵۵ با شمارهٔ ثبت ۱۴۳۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل که درمسیر راه قدیمی لاهیجان به رشت قرار دارد مربوط به دوره قاجاریه است و مصالح بکاررفته درآن شامل آجر و ملات ساروج است این بنا باتوجه به عرض رودخانه دارای طول و ارتفاع بلندی نسبت به سایر پل های ساخته شده در منطقه مذکور است. طاق های جناقی با خیزکند اگرچه از ارتفاع پل کاسته است اما زیبایی خاصی به آن داده و یک دهانه اصلی در مرکز بیشترین سهم عبور آب را به عهده دارد.
البته در هنگام طغیان و سیلابی شرق رودخانه، دهانه های کوچک اطراف در عبوردادن آب های اضافی نقش بسزایی داشتندساختن موج برگردان های پایه های پل در استحکام و شکستن امواج آب علاوه بر عملکرد خود زیبایی پل را دوچندان کرده است.
