پل آجرى دوازده پله بر روى رودخانه هراز در وسط شهر آمل احداث شده و دو بخش شرقى و غربى شهر را به همدیگر متصل مى‌کند. شکل طاق‌ها ، جناغى است که بر روى پایه‌هایى مستطیل شکل استوار شده‌‌اند ، به نحوى که ارتفاع آخرین نقطه تیزى آن از سطح آب رودخانه ۷ متر است. فاصله پایه‌هاى این پل ۶ متر است که در قسمت مخالف جریان آب ، سیل برگردان یا موج‌شکن دارند. طول پل ۱۲۰ متر و عرض آن ۶/۴۰ متر است. این پل در اوایل قرن ۱۸ میلادى به وسیله یکى از شیخ‌الاسلام‌هاى سابق آمل ساخته شده و در قرن ۱۹ میلادى توسط میرزا شفیع مازندرانى وزیر دوره ناصرالدین‌شاه تعمیر و بازسازى گردیده است. قدمت بناى پل به سال ۱۰۱۸ هجرى قمرى مى‌رسد. این پل بیشتر به خاطر نقش حیاتى و سازنده آن ، یکى از معتبرترین پل‌هاى تاریخى مازندران به شمار مى‌آید.
پل آجری دوازده پله بر روی رودخانه هراز در وسط شهر آمل احداث شده و دو بخش شرقی و غربی شهر را به همدیگر متصل می کند. این پل بیشتر به خاطر نقش حیاتی و سازنده آن، یکی از معتبرترین پل های تاریخی مازندران به شمار می آید.
این پل در حال حاضر دارای 12 چشمه می باشد و زیر سه چشمه آن آب وجود دارد . زیر پل فضای باز دارد که در سال های اخیر تبدیل به پارک و فضای سبز شده و در زیر دو دهنه در سمت غرب پل ، جاده ای آسفالته برای عبور ومرور درست شده است .این پل علاوه بر دوازده پله به نام هراز و پل امام حسن عسگری نیز شهرت دارد . نویسنده کتاب تاریخ خاندان مرعشی سه بار از این پل به نام پل هراز یاد کرده است . جهانگردانی از این پل دیدن کردند از آن به دوازده پله و دوازده چشمه و پل هراز (هنوی) یاد کرده اند . تاریخ دقیق بنای این پل معلوم نیست . اعتماد السلطنه بنای این پل را مربوط به قبل از اسلام میداند ومی نویسد : پل طولانی کم عرضی از سنگ وآجر بر روی رودخانه(هراز ) عبارت از ده طاق بنا شده است . نسبت این بنا را به اعراب می دهند ولی از ظاهر وضع چنان می نما ید که قدیم تر از فتح اسلام بنا شده است . بعضی ساخت آن را در قرن 18 میلادی دانسته اند و عده ای دیگر آن را از بناهای حضرت امام حسن عسگری می دانند.