این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۴۰۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در شمال ماکو در موقعیت ْ538 و 17 طول شمالی و ْ461 و 44 عرض شرقی در ارتفاع 1300 متر از سطح دریا در انتهای تنگه ماکو به طرف بازرگان بر روی رودخانه قره سو حدود صد متر مانده به محل اتصال رودخانه مزبور با رودخانه زنگمار قرار گرفته است . تاریخ ساخت این دژ به دوره صفویه می‌رسد.
پل سیاه ( قره کورپو ) بر روی صفه سنگی رودخانه ساخته شده و به همین علت پی سازی برای این پل انجام نشده است و پی بنا شامل همان صخره های طبیعی کف رودخانه است . این پل دارای 3 دهانه است که دو تا از دهانه ها چسبیده به کناره های رودخانه و لی دهانه وسطی به طول 6/3 متر و ارتفاع 8/1 متر در وسط رودخانه واقع شده است. پایه های پل در جهت مخالف آب رودخانه دارای آب شکن‌های نیم دایره به قطر 5/3 متر است و تمامی پایه ها و آب شکنها با لاشه سنگ های سیاه و سفید و با ملات آهک ساخته شده‌اند. مصالح پل را سنگ های سفید و سیاه آتشفشانی و سنگ های لاشه و قلوه سنگ با ملات آهک تشکیل می دهد و ظاهراً وجه تسمیه پل به خاطر استفاده از سنگهای سیاه آتشفشانی بوده است . نوع مصالح و فرم طاق روی چشمه باقیمانده ، بیننده را به یاد بنای قره کلیسا می اندارد. پل سیاه با توجه به عملکرد آن فاقد تزئینات خاص معماری است و دقت در اجرای سنگهای تراشیده شده در این اثر قابل توجه است .