این اثر در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۸۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل تاریخی که به نام پل کهنه نیز معروف است در محور جنوبی حومه شهر بر روی زنجانروددر مسیر زنجان به کردستان ساخته شده است . پل میر بهاء الدین که به پل کهنه یا پل اژدهاتومعروف می باشد ، از نظر قدمت متعلق به اواسط دوره قاجار و به زمان حکومت ناصر الدین شاه قاجار باز می گردد ، که توسط یکی از متمکنین به نام حاج میرزا بهاء الدین زنجانی که از تجار به نام ناحیه خمسه بوده ، به سال 1312 هجری قمری ساخته شده است .
پل تاریخی میر بهاءالدین تماماً آجری می باشد که در نمای داخلی بزرگترین طاق آن به خط معقلی بسیار زیبا تاریخ ساخت آن همراه با ذکر مقدس یا علی بصورت قرینه نقش شده است .
دهانه های طاقهای پل عریض ، و به سبک جناقی یا ضربی بسیار زیبا و شکیل اعمال شده است . همچنین به منظور مهار بار اضافی طاقها چهار چشمه طاق بصورت دو اشکوبه با قوسهای جناقی و هلالی به موازات هم و در اطراف بزرگترین طاق ساخته شده است .
پل تاریخی میر بهاءالدین را بایستی قدیمیترین و بزرگترین پل بر جای مانده بر روی زنجانرود دانست که بیش از یکصد سال قدمت دارد و در فهرست آثار ملی به شماره 1448 به ثبت رسیده است . درازای پل حدود 100 متر است و عرض آن با احتساب جان پناه ها به 70/6 متر می رسد. ارتفاع پل در بلندترین نقطه آن از سطح رودخانه حدود 11 متر است.
پل دارای سه دهانه با طاق جناغی است. دهانه میانی از دو دهانه دیگر بزرگتر است. این پل، عمود بر رودخانه ساخته شده و برای قرارگرفتن در راستای جاده، انحنایی به دو انتهای آن داده اند .