کوه سرکچال، ۴۱۵۰ متر

نام فارسی :  کوه سرکچال

موقعیت جغرافیایی : قله در منطقه البرز مرکزی و در شمال آبادی شمشک و شمال آبادی روته واقع است.

بررسی توپوگرافی قله : سرکچال به همراه سه قله چهار هزار متری غربی آن بر روی یک خط الرأس شرقی، غربی قرار دارد که در منتهی الیه شرقی آن سرکچال از طریق گردنه مرتفع 4020 متری ورزا و به قله برج متصل می شود و از سایر جهات به به دره های شمالی آن یعنی دریوک و از جنوب به دره شمشک و لالون و فقط از طریق قله 3400 متری میان لالون به قله روته و از طریق گردنه جنوبی لجنی نیز به قله 3350 متری پی ناسوم و آبک متصل می گردد. شانه شرقی قله به ارتفاع تقریبی 4050 متر پس از تشکیل 2 قله مرتفع دیگر از طریق یالی گرده مانند و پرشیب به دره لالون محدود می شود.

مسیر صعود به قله : در انتهای جاده جاجرود به آبادی بزرگ شمشک می رسیم و از کنار ایستگاه تله سی یژ آن به سوی آبادی بالای شمشک می آییم. خود را به روستای سپیدستون در زیر دیواره بند بزرگ می رسانیم. سپیدستون آرام و ساکت به نظر می رسد. باغداران در این صبح سرد پاییز دیگر کاری به زمین های کشاورزی و باغ های خود ندارند.

هنوز تا زمانی که برف های سنگین از راه سنگین از راه برسند و سوز و سرما آغاز شود زمان زیادی باقی مانده است. از طریق دره ای کوچک در زیر دیواره بند بزرگ خود را به گردنه دوم لجنی می رسانیم (1). از اینجا دره روته را زیر پای داریم. مسیر را به سمت شمال از لابه لای چند تکه مسیررا به سمت شمال از لابه لای چند تکه مسیر صخره ای و با دور زدن آن ادامه داده به پناهگاه بزرگ لجنی می رسیم (2). استراحت کوتاه و سپس از طریق یال پرشیب شمالی پناهگاه به سوی قله مخروطی شکل ادامه حرکت می دهیم. شیب مسیر تقریباً زیاد است. این راه در زمستان مشتاقان زیادی دارد چرا که یکی از بهترین مسیرهای صعود زمستانی سرکچال و خلنو می باشد. باید سردی می وزد که گونه ها و بینی مان را سرخ کرده است. هوا صاف و آسمان آبی یک دست و کوه ها سرخ رنگ به نظر می رسند. ارتفاع هر لحظه اضافه می شود. قله کلون بستک را در سمت چپمان مشاهده می کنیم که انبوه برف های زمستانه هیچ ندارد شیب مسیر در انتها تندتر شده و به ناگهان بر لبه خط الرأس قرار می گیریم (3).

افق تا افق، قلل سرخ رنگی قرار گرفته اند که در زیر تلألؤ خورشید بی رمق صبح پاییزی به زحمت از خواب برمی خیزند. باد سرد ادامه دارد و بر شدت آن اضافه شده است. راه را بر روی خط الرأس به سوی قله دوم 4100 متری سرکچال و متعاقب آن به نزدیکی برج قله اصلی دنبال می کنیم. مسیر را از زیر چند نوار صخره ای دور زده و به آرامی بربلندای سرکچال قرار می گیریم.

بهترین زمان های صعود : از جمله مناسب ترین ماه ها برای صعود سرکچال باید از تیرماه به لحاظ تنوع رنگ کوه ها و عکسبرداری و مهر ماه یکی از زیباترین فصول صعود به این قله نام برد. وضعیت قله در زمستان : زمستان منطقه شمشک سردسیر، و طوفانی میباشد. خط الرأس به لحاظ قرار گرفتن در جریان شدید طوفان دره های دریوک در شمال و شمشک در جنوب دارای هوای غالباً طوفانی است. بهمن مسیرهای دهلیز مانند و سینه کش های اطراف قلل سه گانه را به طور دائم تهدید می کند و نقاب های برفی خطرناک سراسر خط الرأس شرقی، غربی از سرکچال تا کلون بستک را می پوشاند. پناهگاه لجنی به عنوان نقطه ای امیدوار کننده و حامی نیرومندی می توان در استقرار زمستانی گروه برای صعود سرکچال بسیار موثر باشد.

درزمستان برای رسیدن به این پناهگاه می باید از طریق یال بلندی که در امتداد دره لجنی به سمت پناهگاه قرار دارد استفاده شود، چرا که درون دره های اطراف یال به واسطه حجم فوق العاده برف ( در حدود 1 متر یا بیشتر ) با برفکوبی سنگین و خطر ریزش بهمن از دامنه های جنوبی سرکچال و بند بزرگ توام می باشد.