|
نام فارسی : کوه هلزوم
|
 |
موقعیت جغرافیایی: این قله مرتفع در حاشیه جنوبی رشته کوه های فیروزکوه و در جنوب آبادی های نیاک ونوا و شمال روستاهای نجفدر و وزنا قراردارد.
بررسی تو پو گرافی قله : خط الرأس پاشوره که نسبت به دویرار کوه تاه تر است در قسمت شمالی این کوه هاقرار دارد، فرم آن شرقی، غربی است و از قللی همچون هماسون، عبرت، پاشورک، پاشوره، هلزم و لهرک تشکیل گردیده است. قسمت شمالی خط الرأس از دیواره های بزرگی پوشیده شده و در جنوب برعکس آن از یال های ملایم خاکی و سنگلاخی برخوردار است.
مسیر صعود به قله :هنوز از زمستان مدت زمان زیادی نگذشته است. بیشتر کوه های البرز را برف یک دست سفید رنگی که البته به خوبی سفت و محکم گردیده فراگرفته است. و با وجود تابش بیش تر از حد آفتاب در این روزهای آغازین اردیبهشت ماه هنوز در زیر پا به خوبی مقاومت می کند. برف تنها به خورشید اجازه داده تا تن تب دارش را ریشه ریشه کندو قسمت های سیاه رنگی درون سپیدی یک دست آن به وجود بیاورد.
در پایین ارتفاعات بهار به تدریج آغاز گردیده است. جویباران و آب های روان می آیند تا باغ ها را آبیاری کنند
و ما مثل همیشه مسیری را پیش رو داریم، از آبادی های بزرگ نیاک و نوآ به سمت جنوب رو به سوی دیواره های سیاه رنگ پاشوره به پیش می رویم. برف سنگین زمستان کم کم رودخانه ها و حواشی باغ ها را ترک می کند. با این وجود طبیعت پیرامون ما همچونان در خواب زمستانی به سر می برد. ما همچونان بالا می رویم پس از مدتی در کوره راهی خود به اتاقک دشت آزومی رسانیم(1). چشمه ای مصفا برلطف و زیبایی این منطقه افزده است. در سمت شمال دماوندبسیار باشکوه وبزرگ دیده می شود،ساعات اولیه صبح است وخورشید به تدریج می رود تا انوار سرخ رنگش را بر دیواره های پاشوره بیافشاند. مسیر را به سمت قله نوک تیزبلندی در قسمت شرق آزو ارتفاع می گیریم. از عرض برف های سفت و محکم می گذریم و به تدریج خودرا به قله نوک تیز نزدیک و نزدیک ترمی نماییم. تا اینکه بالاخره به لبه خط الرأس آن می رسیم(2). چیزی که در پایین زیاد فکرش را نمی کردیم دیدار دشتی بود وسیع و بیکران در پس قله نوک تیز. این دشت بی انتها از اینجا تا فیروز کوه امتداد دارد.اتاقک های چوپانی در پایین و بالای دشت به چشم می خورند.برف به صورت نوارهای ممتدی سراسرآن را پوشانده است وقله صخره ای سله بلند درجنوب آن قراردارد. با دور زدن قلل صخره ای فرعی پشت یک قله نوک تیز بدون نام (3). خود را به ابتدای یال هلزم می رسانیم. این یال با برفی سفت و محکم که روی آن را پوشانده و صخره های کمی که از داخل آن بیرون زده اند، بهترین مسیر برای دستیابی به قله است.شیب آن در قسمت های پایین زیاد و در بالا اندکی ازآن کاسته می شود.به تدریج می توانیم قله بزرگ دیواره ای پاشوره را به سمت جنوب ببینیم. با وجود بالا آمدن خورشید در بالای سرمان هوا همچنان لطیف است وفقط اشعه آزار دهنده آفتاب نوربرروی برف زمانی که عینک هایمان را برمی داریم آزاردهنده است.از شیب یال کاسته می شود. اندک به سوی چپ متمایل شده و بالاخره برپهندشت وسیع هلزم قرار می گیریم. قله بلند سنگی در مقابل ما قرار دارد و ما براحتی به آن صعود می کنیم. ستیغ های سفید پوش فیروز کوه و سراسر خط الرأس دوبرار از جمله دیدنی های هلزم به شمار می روند. دیداری داریم و استراحت کوتاهی کرده و سپس به آرومی از مسیر صعود شده باز می گردیم. بهترین زمان صعود برای کوهنوردانی که قصد تمرین مهارت های زمستانی قبلی شان را دارند، اردیبهشت ماه است. ولی بهترین زمان برای استفاده از این منطقه نیمه دوم خرداد است.
وضعیت قله درزمستان: به واسطه وجود دوکُریدورلاسِم ونوآ در شمال و جنوب قله بادهای سرد برروی آن جریان دارد. حجم برف در قسمت های شمالی آبادی نوآ زیاد و در ارتفاعات از شدت آن کاسته می شود. خطر ریزش بهمن در طول این مسیر به خصوص در یال های زیر قله نوک تیز و هنگام سوار شدن برروی یال شمالی هلزم وجود دارد.
نظرات بسته شده است.