جشن اردیبهشتگان

جشن اردیبهشتگان روز سوم هر ماه و ماه دوم هر سال خورشیدی به نام اردیبهشت امشاسپند است.

گاه شماری ایران باستان ، روز سوم هر ماه و ماه دوم هر سال خورشیدی به نام اردیبهشت امشاسپند است. زرتشتیان، اردیبهشت روز از اردیبهشت ماه را جشن می گرفتند و آن را "اردیبهشتگان" می نامیدند. سومین یشت از اوستا به نام همین امشاسپند است. این امشاسپند نماینده قانون ایزدی و نظم اخلاقی در جهان است . درباره وی آمده است که : " اردیبهشت را خویشکاری (=وظیفه) این است که دیوان نهلد تا روان دروندان را در دوزخ به بیش از گناهی که ایشان را است پادافراه کننده و (دیوان را) از ایشان باز دارد. "
درباره آداب و رسوم مربوط به اردیبهشتگان اطلاعی در دست نیست اما مطابق جشنهای دیگر ، ابوریحان بیرونی به آن اشاره نموده است که روز سوم اردیبهشت ماه ، اردیبهشت روز است و آن عیدی است که اردیبهشتگان نام دارد، برای آنکه هر دو با هم متفق شده اند . معنای این نام ، آن است که راستی بهتر است و برخی گفته اند که منتهای خیر است و اردیبهشت ملک آتش و نور است و این دو با او مناسبت دارد و خداوند او را به این کار موکل کرد