کویر نوردی با دوچرخه های کوهستان، داستانی نسبتا طولانی دارد که شاید برایتان جالب باشد بدانید.
در سال 1361 در هنگام سنگ نوردی در دیواره پل خواب جاده کرج، بر اثر یک حادثه سقوط کردم و هر دو پا و کمرم از دو ناحیه شکست! بعد از بهبودی سعی کردم مجددا به کوهنوردی و سنگنوردی بپردازم ولی بعلت شدت آسیب دیدگی مثل قبل قادر به رفتن به دل طبیعت نبودم. در آن هنگام دکتر معالجم گفت تنها می توانی به شنا و یا دوچرخه سواری بپردازی چرا که مفاصل مچ پای تو بشدت آسیب دیده است . خوب تکلیف طبیعت چه میشود؟ شنیده بودم دوچرخه هایی هست که بسیار مقاومند و می توانید با آنها به کوهستان بروید. شروع به تحقیق در این مورد کردم تا اینکه در حدود پانزده سال پیش بهترین آن را خریداری کردم که در آن موقع دوچرخه پژو فرانسه بود. سعی کردم از بیشترین راندمان آن استفاده کنم و آنرا به دیگران نیز معرفی کنم.
نوع برخورد فدراسیون دوچرخه سواری با این نوع دوچرخه بسیار کلاسیک و قدیمی بود. بر حسب آشنایی که با تشکیلات فدراسیون کوهنوردی داشتم طرح تشکیل این کمیته را با آقای آقاجانی رییس وقت فدارسیون مطرح کردم و ایشان با تشکیل این کمیته موافقت نمود. اینجانب نیز به عنوان سرپرست این کمیته تعیین شدم و سرپرستی آنرا بمدت هشت سال در اختیار داشتم . لازم به ذکر است که بدون هیچ گونه کمک مادی توسط فدراسیون ،سازمان تربیت بدنی و سایر ارگانها، تنها به همت دوستان و کمکهای مردمی تمامی مسابقات و تورهای مربوطه را برگزار کردیم.
دوچرخه کوهستان، وسیله ای کار آمد و مطمئنی بود که بتوان با آن به قله و دامن طبیعت رفت ولی در زمستان بدلیل بارش برف و سرما عملا این ورزش تعطیل بود ولی تب رفتن به طبیعت تعطیلی ندارد. از کویر چیزهای شنیده و کتابهای خوانده بودم و دیدم چه بستر مناسب و گسترده ای برای زمستانها و بهار در اختیار داریم. بعد از تحقیق و خواندن نقشه ها تصمیمم گرفتیم به کاروانسرای بهرام از مسیر ورامین برویم و بازگردیم. این کار را به اتفاق سه نفر از دوستان منجمله آقای عباس جعفری به انجام رسانیدم.
مشکل عمده ما این بود که از توانایی های دوچرخه کوهستان در کویر و همینطور عکس العمل مان در مواجهه با اینگونه طبیعت بی خبر بودیم که این تجربه خوبی شد تا بتوانیم در سال 1375 از همین مسیر به کاشان برویم که برای اولین بار و بدون هیچ گونه پشتیبانی تنها با نیروی خودمان از کویر در مدت سه روز عبور کردیم .( اعضای گروه : امیرحسین صالحی جم – حمید مقدم – مجید درودگر و حمید ع )
این پایان کار نبود چرا که بعد از آن تورهای دوچرخه سواری کوهستان زیادی را به به منطقه از مسیرهای مختلف سرپرستی کردم و همچنین سه فیلم مستند در همین ارتباط با کمک شبکه دوم سیما تهیه نمودم.
دوچرخه سواری کوهستان در کویرتنها یک ورزش بیابانی نیست بلکه یک نوع روش برای تفکر است. راهی است برای به خود رسیدن، گوش سپردن به صدای جیر جیر زنجیر چرختان کمکتان خواهد کرد تا به نداهای درونیتان گوش دهید – چنین ورزشی کمکتان خواهد کرد که بدانید مشکلترین مرحله درطولانی ترین و سخترین راهها اولین قدم است .
اگر قصد رفتن به کویر با دوچرخه کوهستان دارید:
در شرایط مناسب و در جاده های خاکی کویری شما در روز می توانید حداکثر هفتاد کیلومتر طی کنید سعی کنید برنامه ریزی دقیقی از مسیر و توانایی خود داشته باشید.
بر اثر شوکهای متعددی که بر اثر دست اندازهای جاده های کویر بر چرخ وارد می شود سعی کنید ترکبند مناسبی داشته باشید و صد البته زین دوچرخه راحتی تهیه کنید.
بدون دوچرخه شما تقریبا زمین گیر خواهید شد بدون دلیل خود و دوچرخه را بخطر نیندازید .
حداقل به چهار لیتر آب در روز نیاز دارید قمقمه های آب را می توانید در نقاط مختلف چرخ همچون فرمان و دوشاخ جلو تعبیه کنید و سعی کنید یک قمقمه را دست نخورده تا پایان روز همراه خود بعنوان ذخیره داشته باشید شاید در مقصد آبی نباشد ! اگر در پایان روز به آب کافی دسترسی پیدا کردید سعی نمایید تا آنجا که میتوانید آب بنوشید.
از میوه ها و غذاهای خشک استقاده کنید. پودرهای محلول در آب بسیار مناسب می باشد.
سبکتر و سریعتر حرکت کردن بسیار بهتر از پرخوری است.
یکی از مهمترین دلایل نوشیدن آب علاوه بر رفع تشنگی، پایین نگه داشتن دمای بدن است .
بر اثر برخورد خاک رسی با اجزای دوچرخه، در پایان هر روز زنجیر چرختان را تمیز و روغن کاری کنید. پس حتما روغن و ماده های تمیز کننده به همراه داشته باشید.
وسایل اولیه تعمیرات ، تویوب اضافه و وسایل پنچری را فراموش نکنید.
شورت دوچرخه سواری لباسی مناسب برای رکاب زدن است و گرمکن های معمولی بسیار گرم و کلافه کننده می باشند. بهترین نوع پوشش در کویر پیژامه است که می توانید بر روی شلوارک دوچرخ سواری بتن کنید. نخی و نازک بودن پوشش باعث می شود پاهای شما تنفس کند و همینطور از گزند حشرات و آفتاب در امان باشید.
بدلیل مسطح بودن مسیر به کلاه ایمنی چندان نیازی ندارید ولی در عوض حتما کلاه افتابی بهمراه داشته باشید.
صبح زود حرکت خود را آغاز کنید و تا قبل از گرمای میان روز سعی کنید به مقصد برسید و کار را تمام کنید تا بتوانید برای فردا و ادامه کار استراحت کرده باشید . اگر بدلیلی نتوانستید به مقصد برسید همانند کاروانیان قدیم در میانه روز و گرما گرم هوا به استراحت و خواب قیلوقه بپردازید و پس از خنک شدن هوا و قبل از تاریک شدن به حرکت ادامه دهید. به همین منظور می توانید از پتوهای آلومینیومی که به پتو نجات معروف می باشد برای پوشش خود در مقابل آفتاب استفاده کنید.
برای خنک ماندن حرکت کنید. در اثر برخورد باد با عرق بدن و تبخیر آب ، بدن شما حرارت از دست میدهد و این عاملی برای خنک شدن بدن خواهد شد.
اگر تجربه کافی در کویر نوردی با دوچرخه را ندارید این را بخاطر داشته باشید در کویر فواصل دور بسیار نزدیک (حرکت به سمت آفتاب) و فواصل نزدیک، بسیار دور بنظر می آیند (حرکت در خلاف تابش آفتاب).
درک صحیحی از توان و سرعت حرکت خود داشته باشید.
دیگران را از مسیر حرکت تان مطلح سازید تا اگر مشکلی پیش آمد بدانند کجا بدنبال شما بگردند – اگر در دو راهی ها شک کردید علامتی را از خود بجای بگذارید تا بدانند شما بکدام سمت رفته اید.
سیلابهای فصلی و بادها براحتی جاده ها را محو می کند تنها به جاده ها بسنده نکنید سعی کنید با قطب نما و نقشه کار کنید .
نظرات بسته شده است.