ساز شمشال

سازی است از خانوادهً آلات موسیقی بادی، از ردهً نای. نواختن این نی در کردستان ایران بسیار متداول است. ساختمان آن تشکیل می شود از یک استوانهً فلزی که دارای شش سوراخ در رو و یک سوراخ در پشت است. آوایش بم وبیشتر خاص حوزهً درویشان است. گاه اوقا ت در مراسم مذهبی نیز در تکیه ها از آن برای همراهی ذکر و یا مناقب خوانی استفاده می کنند. طریقه ی سا ختن شمشال شمشال سازی است بادی که از نی ساخته میشودو در جا هایی که به نی دسترسی ندارند از الیاژ برنج و سایر فلزات استفاده میشودودر گذشته نیز از استخوان بال عقاب ساخته میشده است طرز ساختن ابتدا چهل الی پنجاه cmرا بریده و داخل ان شیر ریخته و بعد از جذب شیر داخل ان را روی لانه مورچه ای گذاشته تا محتویات داخل ان را کاملا میخورند و پوسته ی بسیار سبک و نازکی از ان باقی میماند.برای زیبایی و استحکام نی تکه چوب تری از جنس البالوی و حشی را به ضخامت شمشال تهیه میکردند پوست انرا بصورت حلقه هایی به اندازه هایی متساوی در میاوردند و حلقه ها را به تناسب سلیقه ی خودبه فاصله ها مورد نظر بر نی سوار میکردند و بدین صورت شمشال را زیبا میدادندو استحکام ان چند برابر میشد البته ناگفته نماند چون هوا داخل نی میرود تاثیر بسزایی در داخل صدای شمشال .میگذاردسپس از cm4مانده به انتهای نی به قطر نیمcmتعداد6الی7 سوراخ به فاصله های 3 cm تعبیه میشود.عالیترین نوع شمشال را نوازنده ان میسازد.