سراوان شرقی‌ترین شهر استان سیستان و بلوچستان است که با مرکز استان سیصد و پنجاه و دو کیلومتر فاصله دارد. بسیاری از روستاهای اطراف سراوان خاک رس مرغوبی دارد که با بهره‌برداری از آن، کوزه‌گری و سفال‌سازی بویژه در ناحیه گلیپورگان رونق یافته است آثار به دست آمده در سراوان نشان می‌دهد که این شهرستان سابقه تاریخی و تمدن بسیار کهنی دارد.
قبل از سال هزار و سیصد و پنج شمسی نام این محل «شستون- شصتون» بود که به تدریج بر وسعت آن افزوده شد و به سراوان معروف گردید.
فهرست آثار و ابنیه تاریخى
یکى از غنیترین اماکن باستانى بلوچستان، سراوان است. از جمله آثار این شهرستان اثرى از دوران پارینه سنگى در اطراف رودخانه ماشکیل (ماشکید) است. تپه هاى باستانى ماقبل تاریخ نیز در این شهرستان وجود دارند که در بررسی هاى سال 1345 ه.ش مورد بررسى قرار گرفته اند. در دامنه رشته کوههاى بادامکوه در مسیر جاده خاش – سراوان یک قبرستان وسیع مربوط به پیش از تاریخ شناسایى شده که بیان کننده یک تمدن کهن در این منطقه است.
آثار باستانى و ابنیه تاریخى شهرستان سراوان عبارتند از:
محوطه هاى باستانى: کلاتک بَخشان – کله بُرْزادْ – قلعه مُلا – پیر کَهورْدْ – پیر کَهورْتْ – حَدُکان هُشَک – روباهک – کَلاتُک – مهتاب خزانه کوهک – میل مارو – میرسیّدعمر – سفید – قبرستان قدیمى گُشْتْ – قبرستان قدیمى سُموکان – قبرستان قدیمى کَله گان – کوه کَلا
قلاع: سیب – کُهنه قلعه – بُلقیس – خیرآباد – سرجووشصتان – هُشَک – بَمْپُشْتْ – هِیتَک – دِزَک – کوهک – اسفندک – دهک – جالْق – کلَه گان – ناهوگ – زابُلى – پسکوه – کَنْتْ – گُشْتْ – چشمه نمک (جوشان)- هیدوچ – بَخْشانْ
سایر آثار: خانه هاى قدیمى کوهکن – خانه هاى قدیمى شیشه ریز – آرامگاه ملک شمس الدین صفارى – زیارتگاه باباحاجى – خانه هاى قدیمى سورو – آرامگاه شیخ محمدمرشد – سنگ نوشته شیروپلنگان – درخت کهنسال سروسرجو – غار کوه بیرک – آرامگاه ملابایان – آتشکده کوه مهرگان – سنگ نوشته کله گان – درخت سروسولان – ساختمان قدیم بهدارى شهر سراوان – زیارتگاه فقیر صاحب – سنگ یادبود باقر – غار مولتان
نظرات بسته شده است.