سنجاب بلوچی (سنجاب راه راه، سنجاب نخلی)

نام علمی : Funambulus pennantii نام انگلیسی:  Northern Palm Squirrel   نام فارسی: سنجاب بلوچی (سنجاب راه راه، سنجاب نخلی)

(بلوچی، هِرودَک)
مشخصات: جثه کوچک‌تر از سنجاب ایرانی، گوش‌ها متوسط و دم بلند و پشمالو است. در سطح پشتی، چهار نوار پهن و تیره در زمینه سفید وجود دارد که علامت مشخصه این سنجاب است. سطح زیرین بدن سفید و موهای دم مخلوطی از تیره و سفید است.
 

اندازه‌ها: (تعداد نمونه محدود) طول سر و تنه 133 تا 143 میلی‌متر، دم 145 تا 185 میلی‌متر، پا 32 تا 37 میلی‌متر، گوش 13 تا 18 میلی‌متر.
 

زیستگاه: درخت‌زارها، باغ‌ها و نخلستان‌های مناطق بلوچی.
 

پراکندگی: در ایران تا کنون فقط در نواحی جنوب شرقی بلوچستان مشاهده شده است. در حال حاضر جمعیت نسبتاً مناسبی از این سنجاب در باغ‌های تیس واقع در 9 کیلومتری شهرستان چابهار، دره سرباز و همچنین منطقه حفاظت شده باهوکلات مشاهده می‌شود.
پراکنش جهانی: هندوستان و پاکستان.
 

عادات: روزها فعال است، در فصل زمستان تمام ساعات روز مشاهده می‌شود. معمولاً این سنجاب‌ها در نزدیک هم دیده می‌شوند. بر روی درختان زندگی می‌کند و لانه خود را در میان شاخه‌های انبوه درختان می‌سازد و داخل آن را با علف‌های نرم و برگ درختان مفروش می‌کند. در مناطقی که مواد غذایی در روی زمین فراوان است از درختان پایین می‌آید و اغلب روی زمین در حال تغذیه مشاهده می‌شود ولی به محض احساس خطر با سرعت زیاد از درختان بالا می‌رود و از شاخه‌ای به شاخه دیگر می‌پرد، این سنجاب صدای سوت‌مانندی شبیه صدای پرندگان دارد. سنجاب بلوچی چنانچه مورد آزار قرار نگیرد خیلی زود با انسان مانوس می‌شود.
 

غذا: از دانه، میوه، برگ، پوست درختان، و نیز حشرات و تخم پرندگان تغذیه می‌کند. این سنجاب با حرکت در بین درختان خرمای نر و ماده در گرده‌افشانی این درختان نقش مهمی را ایفا می‌کند.
 

تولید مثل: به علت مناسب بودن هوا و فراوانی غذا در تمام فصول سال قادر به جفت‌گیری می‌باشد. ماده ممکن است با چند تر جفت‌گیری کند. دوره بارداری حدود شش هفته است و دو تا چهار بچه کور و بدون مو می‌زاید. احتمالاً دوبار در سال تولیدمثل می‌کند. ماده‌ها در شش تا هشت ماهگی بالغ می‌شوند.