غار هامپوئیل (کبوتر)، مراغه
نام فارسی: غار هامپوئیل
نام انگلیسی: Hampoeil Cave |
غار هامپوئیل در موقعیت جغرافیایی N371845 E461830 در استان آذربایجان شرقی واقع است. غار هامپوئیل که در میان مردم محلی به «غار کبوتر» نیز معروف است، در ۱۵ کیلومتر جنوب شرقی مراغه و در حوالی روستای «گشایش» واقع شده است.
این غار در کمرگاه کوهی صخرهای، رو به جنوب قرار گرفته است و از بستر رودخانه «موردی چای» حدود ۱۶۰۰ متر ارتفاع دارد. عرض دهانه غار ۸ متر است و ارتفاع آن به ۲۵ تا ۴۰ متر است. طول و عرض میدان اول غار تقریباً ۴۰ در ۶۰ متر است. در ابتدای ورود به غار، کتیبهای به زبان روسی دیده میشود که تاریخ آن مربوط به سال ۱۹۲۵ میلادی است. اهمیت غار کبوتر به خاطر وجود چاههای عمیق و مخوفی است که به صورت تنورههای سنگی و تالارهای بزرگ دیده میشود. این غار بیش از غارهای دیگر مورد توجه غارشناسان، محققان و کوهنوردانی است که همه ساله برای بازدید از آن به این منطقه سفر میکنند.
از دهانه غار که وارد میشویم به محوطه وسیعی میرسیم که در سقف آن دو حفره جالب توجه وجود دارد. در قسمت شمال شرقی انتهای میدان اول، راهرویی بسیار تنگ وجود دارد که راه ورود به میدان دوم است. در میدان دوم، چهار راهی وجود دارد که دو راه به میدان اول، یکی به سمت داخل غار و راه بعدی که راهروی تنگی است به محوطه دیگری در جنوب شرقی غار باز میشود.
در سمت شمال و شمال شرقی میدان دوم، چهار حفره و فرورفتگی گود به چشم میخورد، که نشان دهنده وجود چهار حلقه چاه عمیق است. همه ساله تغییرات زیادی در داخل غار اتفاق میافتد. تغییرات عمده میان میدان اول و دوم، از نظر زمینشناسی، پیدایش خاکستر است که گاهی تا قوزک پا و حتی تا زانو میرسد. داخل چاههای متعدد غار، دو سفره آب وجود دارد که یکی به علت ریزش از بین رفته، ولی در چاه دیگر آب وجود دارد و صدای جریان آن از بالا به گوش میرسد.
در اطراف چاهها و دیوارهها و سقف میدان دوم رسوبات آهکی و استالاکتیت، مناظر جالب توجه و زیبایی به وجود آورده است. هوای غار بسیار مرطوب است و در انتهای آن به خصوص در کنار چاه سوم و چهارم هوای کافی وجود ندارد و برای رسیدن به کنار چاههای مزبور، بدون تجهیزات کافی مانند طناب، نورافکن، وسایل ایمنی، کپسول هوا و راهنما غیرممکن است. در حال حاضر این غار تحت مدیریت و بهرهبرداری سازمان یافته نیست.
سلام این غار یکى از زیباترین آثار طبیعى است که متاسفانه از طرف کوهنوردان و غار نوردان غیر حرفه اى نظافت و دست نوشه ها چهره آن را نا پسند کرده است. بنده در سال ١٣٧٠ به اتفاق جمعى از دوستان بنامهاى آقایان یونس بادبره. محمد کهورى. شهرام عبدالهیان و دو نفر که نامشان را فراموش کردم رفتیم و از جاهاى زیباى آن دیدن کردیم. یه راه رو تنگ حدود ۴ ال ۵ مترى در قسمت شمال شرقى دارد که فقط باید بصورت سینه خیز از آن رد شد و در وسط آن راهرو یه اطاقک حدوداً یک متر در یک متر مکعب وجود دارد که میشود یک نفر بشیند. خودم در آن اطاقک وقتى که رسیدم و نشستم دو تا خفاش رو دیدم که درست روبروى صورتم داشتن به من نگاه میکردند. و از آن راهرو به شکافى رسیدیم و از آن شکاف از غار خارج شدیم. دیدن این غار رو به همه دوستان بخصوص کوهنوردان غیر حرفه اى توصیه میکنم.
سلام خوب بود عکس بیشتری بذارین بهتر میشه به خصوص از سفره آب