فلامینگو پرنده‌ای است باپاهای دراز ومنقاری منحنی وگردنی بلند خمیده، آبچر بابدنی بسیار کشیده وپر وبالی به رنگهای سفید وصورتی است. در برواز‌ها با‌ها وکردنش کشیده وقدری بائین تر از سطح بدن قرار می‌کیرد. بالهایش ترکیب زیبائی از رنکهای سرخ زسیاه نشان می‌دهد. برنده نابالغ قهوه‌ای مایل به خاکستری جرک است. فلامینکو به آرامی راه می‌رود ودر حالیکه سر ومنقار خودرا در آب کم عمق فرو برده تغذیه می‌کند. فلامینکو از ۹۰/۰ تا ۵/۱ متر بلندی دارد. بیشتر فلامینکو‌ها حلزون وکیاهان آبی را می‌خورند. این برندکان یصورت کله لی که به هزاران می‌رسد زندکی می‌کنند.
جفتگیری
سالی یکبار جفتگیری می‌کند. ولانه‌ای گلین برای تخمگذاری می‌سازد. بیشتر فلامینگو‌های ماده یک تخم در سوراخ لانه می‌گذارند ونر و ماده هردو به نوبت روی تخم می‌خوابند. بس از سی روز جوجه از تخم بیرون می‌آید. جوجه فلامینگو بعد از ۵روز لانه را ترک می‌گوید وبه گروه فلامینگو‌های حوحه می‌بیوندد. اما برای تغذیه به لانه‌ای که درآن تولد یافته و پدر ومادر برایش خوراک آماده کرده‌اند باز می‌گردد. بعد از دوهفته خود به جستجوی خوراک می‌پردازد. فلامینگو در محیط طبیعی از ۱۵ تا ۲۰ سال زندگی می‌کند. بیشتر پرنده‌شناسان فلامینگو‌ها را به چهار گونه تقسیم کرده فلامینگو‌های بزرگ در آفریقا، جنوب آسیا و اروبا وجنوب آمریکای جنوبی وهند غربی زندکی می‌کنند. فلامینگو‌های کوچک در دره کریت ریفت کنیا و تانگانیکا در آفریقا به سر می‌برند. فلامینگو‌های دیگر دو گونه هستند. گونه کمیاب فلامینکو‌های آندی وجیمس می‌باشند که در کرانهٔ دریاجه‌های بلند کوههای آند در آمریکای جنوبی به سر می‌برند. فلامینگو‌های وحشی روزگاری در فلوریدای جنوبی می‌زیستند، اما مردم آنها را به خاطر برهای زیبایشان کشتند.
زیستگاه
مردابهای ساحلی کم عمق. ماندابهای حاصل طغیان در یاجه‌ها، لجین زارها و غیره به سر می‌برند.
پراکندگی
در دریاچهٔ ارومیه و در تابستان در فارس به سر می‌برند وممکن است در خوزستان زاد و ولد کنند.
نظرات بسته شده است.