منطقه حفاظت شده لیسار ، گیلان

نام انگلیسی :  Lisar protected area    

نام فارسی :  منطقه حفاظت شده لیسار

 

موقعیت جغرافیایی

این منطقه با وسعت 31141 هکتار از تاریخ 2286/ 1356 مورد حفاظت قرار گرفته است . این منطقه در شمال شهرستان تالش در مختصات چغرافیایی طول شرقی E485600 – E483201  و عرض شمالی N380225 –  ًN375201  قرار گرفته و سیمایی متشکل از ساحل ، اراضی جلگه ای و کوهستانی دارد.  لیسار به معنی محل درخت لی (نارون و…) است. و ربطی با نام پادشاهان آشور ندارد.  لی درختی است که در جنگلهای ایران یافت می‌شود و در نجاری به کار می رود.


حدود منطقه
شمالا : از قریه شیلی ( نئور – نائور ) بطرف شرق در امتداد جاده مالرو ( پس از گذشتن از میدان کوچک و میدان بزرگ ) – قرق – چای – کمری – موسا چول ( معدن مس ) چوبند – لیلکه تا زنگوله و سپس از حد شمالی رودخانه خطبه سرا بطرف شرق پس از گذشتن از سلرزان – یووا بتن بوئینه کلات و از کلات در امتداد یال جنوبی رودخانه خطبه سرا پس از گذشتن از کشاور سوست – لی لکی چمل – آیرا بوجاق تا اتصال این یال با رودخانه لیسار و سپس در امتداد یال سیلاه جعفر – سیل ونه –  نوسندان – داوان ( باغ پیشوائی ) منتهی به جاده آسفالته هشپر – آستارا در قریه قلعه بین و از آریه قلعه بین در امتداد جاده جیپ رو قلعه بین به ساحل تاباغ درختی ( ایستگاه لوله گاز ) و سپس از حد غربی باغات و زراعات اشخاص تا مصب رودخانه سیدلر.
شرقا : از مصب رودخانه سید لر از شمال بجنوب در امتداد بحر خزر پس از گذشتن از مصب رودخانه های امیر بیگلو و قلعه بین و سیاهوئی مشهور به قوزک تا انتهای اراضی جنگلی آقا عمارت ( حد ساحلی منطقه حدود 6 کیلومتر می باشد  ) .
جنوبا : از ابتدای اراضی جنگلی آقا عمارت بطرف غرب در امتداد اراضی جنگلی مسکو – کرد محله منتهی به جاده آسفالته هشپر – آستارا ( حد فاصل اراضی زراعتی با اراضی جنگلی ) و از جاده هشپر بطرف غرب پس از گذشتن از دیزگاه محله – شفقت محله پی سرا – ترک محله و حد جنوبی استخر جوکندان – در امتداد جاده مالرو ییلاقی جوکندان واقع در یال جوکندان به بسک و همازیا دو راهی – نارنجا چول – لجن گودندی – رازدوی مانه  بیجار – رودخانه کلی – کلا – چیلا کاکوری – رشکجی ( بلندترین یال جنگلی ) دشتی تنگستر برون پائین – تنگسر برون بالا – سینازیا – اسپوساتی – کلاسر ( اراضی غیر جنگلی ) – سقا چال – سوباتان – ییلاق بسک ده سر منتهی به قله کوه باغ داکل .
غربا : از قله کوه باغ داکل به طرف شمال غربی در امتداد خط الراس این کوه پس از گذشتن از کاروانسرا و قطع جاده داش بلاغ در خط الراس کوه چوپان پری الی قله کوه چوپان پری و آنگاه در امتداد خط الراس کوه فوق تا تلاقی آن با جاده مالرل داش بلاغ – جیم لو و جاده جیپ رو داش باغ و سپس در امتداد جاده جیپ رو داش  بلاغ به طرف شمال تا سه راهی عباس آباد – نئور – داش بلاغ – در خط الراس کوه آق دولن و در امتداد همین خط الراس تا قله کوه آق دولن و از این قله به طرف شمال شرقی در امتداد و خط الراس منتهی به قریه شیلی ( نائور – نئور )


سیمای طبیعی منطقه

سیمای طبیعی منطقه که شامل جنگل های کوهستانی است قادر است گونه های فراوانی را حمایت کند که البته تخریب اراضی جنگلی ، کاهش سطح این جنگل ها می تواند بر روند کاهش این گونه ها تأثیر مثبت داشته باشد همانگونه که در مورد سیاهگوش موجود در لیسار شاهد بوده ایم این فرآیند در مورد پستانداران به سبب وسعت نیچ اکولوژیک و قرارگیری آنان در رأس هرم غذایی تأثیرات انشعابی نهاده سایر زیستمندان را متأثر می سازد . مثلاً یکی از اثرات کاهش گوشتخواران افزایش جمعیت جوندگان منطقه است.

 

پوشش گیاهی

از گونه های شاخص گیاهی منطقه باید به شیردار ، راش ، ممرز ، پلت ، افرا ، لرگ ، توسکا ، شب خسب ، صنوبر و … درختچه های انار و حشی ، گوجه جنگلی و تمشک ، لیلکی و گونه های علفی همیشک ، شبدر ، گزنه ، نی ، لویی و … اشاره کرد . اما جنگل های منطقه که از نوع جنگل های پهن برگ هیرکانی است.

 

حیات وحش

منطقه طیف وسیعی از جانوران شامل پستاندارنی چون مرال ، شوکا ، خرس ، پلنگ ، گربه وحشی ، سیاهگوش ، کل و بز و قوچ و میش ، گرگ ، روباه و … پرندگانی چون کبک ، کبک دری ، انواع شکاریان و … را در خود جای می دهند.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.