|
نام انگلیسی : Kahyaz protected area نام فارسی : منطقه حفاظت شده کهیاز
|
.gif) |
منطقه کهیاز با مساحت حدود 100 هزار هکتار در شرق شهرستان اردستان و در حد فاصل طول جغرافیایی E5253 و E5223 شرقی و N3330 تا N3308 عرض شمالی قرار دارد. ورودی منطقه با مرکز شهرستان حدود 10 کیلومتر فاصله داشته و راه ارتباطی زواره – شهراب و مسیر راه آهن در شمال منطقه و راه آسفالته اردستان – نائین از حاشیه غربی منطقه می‌گذرد. آب و هوای منطقه نیمه خشک و بیابانی بوده، میانگین بارندگی سالیانه آن حدود 80 میلی متر و متوسط دمای آن 17 درجه سانتی گراد می‌باشد .
منبع اصلی تامین آب آن نزولات آسمانی است که در سایر فصل‌ها به صورت چشمه ظاهر می‌گردند و اکثراً نیز دائمی هستند. از مهمترین آنها می‌توان به چشمه سبز، چشمه چنار، چشمه توت و چشمه بابااحمد اشاره کرد. سنگابها و همچنین چند آبشخور در محل آبشخور در محل‌های دره باغ، سنجتو، بابااحمد و نصرن از دیگر منابع تامین کننده آب این منطقه می‌باشند .
منطقه کهیاز از دشتها، کوه‌ها و تپه ماهورهای متعددی تشکیل یافته که از مهمترین آنها می‌توان دشت‌های دره باغ و انجیله و ارتفاعات کهیاز (دیاز) و کوه سیاه را نام برد.
این منطقه به لحاظ شرایط خاص جغرافیایی و زیستی و برخورداری از پوشش گیاهی و جانوری مناسب در صورت برنامه ریزی دقیق و حفاظت مطلوب دارای ارزش حفاظتی بالایی بوده، چنانچه در حال حاضر یکی از بهترین زیستگاههای هوبره که گونه‌ای در معرض خطر انقراض است می‌باشد.
پوشش گیاهی
از مهمترین گیاهان منطقه می‌توان به بادام کوهی، انجیز، گز، تاغ، خارشتر، درمنه و قیچ اشاره کرد. آهو، قوچ و میش، روباه شنی، گرگ، شغال و تشی نیز گونه‌های مهم پستاندار منطقه محسوب می‌شوند. همچنین هوبره، کبک، تیهو، زنبور خور معمولی، چکاوک کاکلی، کبوتر جنگلی و دم جنبانک خاکستری پرندگانی هستند که در اینجا یافت می‌شوند.
در اردیبهشت ماه 1381، با توجه به توانمندیهای اکولوژیکی و اقدامات انجام شده در زمینه تامین امکانات حفاظتی، منطقه کهیاز توسط کارشناسان اداره حفاظت محیط زیست استان اصفهان به عنوان منطقه شکار ممنوع به سازمان حفاظت محیط زیست پیشنهاد گردید و با پیگیریهای بعمل آمده سرانجام از تاریخ اول مهرماه 1381 به مدت 5 سال با حدود مشخصه ذیل به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید:
حدود اربعه
شمالی:
از زواره به سمت شرق در امتداد جاده آسفالته زواره – جان آباد تا روستای جان آباد و پس از امتداد جاده جان آباد تا تقاطع آن با جاده خاکی حوض حاج سلطان
شرقی:
از تقاطع جاده جان آباد با جاده خاکی حوض حاج سلطان به سمت جنوب در امتداد جاده حوض حاج سلطان تا تقاطع آن با جاده واقع در نیم کیلومتری شمال راه آهن سپس به سمت غرب در امتداد جاده مذکور تا تقاطع آن با جاده خاکی واقع در 5/4 کیلومتری و در ادامه به سمت جنوب تا روستای شهراب سپس به سمت غرب در امتداد جاده زواره – شهراب تا تقاطع آن با جاده سفیده – کهیاز و از این تقاطع به سمت جنوب در امتداد جاده سفیده – کهیاز تا روستای کهیاز
جنوبی:
از روستای کهیاز در امتداد جاده خاکی تا روستای مهر اندوه و سپس در امتداد شمال شرق تا روستای کاشانک و سپس از کاشانک در امتداد جاده خاکی به روستای پنج و سپس از روستای پنج در امتداد جاده آسفالته پنج – زفرقند تا روستای زفرقند
غربی:
از روستای زفرقند به سمت شمال غرب در امتداد جاده اردستان – نائین تا فاصله 5/12 کیلومتر و سپس در امتداد خط تراز 1500 متر تا روستای کچو مثقال، در ادامه در امتداد جاده خاکی کچو مثقال – زواره تا زواره
:اعلام منطقه به عنوان منطقه شکارممنوع
1388:ارتقاء منطقه به حفاظت شده
ویژگی و سیمای عمومی
توپوگرافی و چشم انداز :
منطقه کهیاز متشکل از دشت ها ،کوه ها و تپه ماهورهای متعدد است .از مهم ترین دشت های منطقه می توان به دره باغ و انجیله و از مهم ترین ارتفاعات آن می توان به کهیاز (دیاز ) و کوه سیاه اشاره نمود.
گونه های شاخص گیاهی:بادام کوهی ،انجیر ،گز ،تاغ ،خارشتر ،درمنه ،قیچ
وضعیت عمومی حیات وحش
تاکنون مطالعه ای در این منطقه در مورد وضعیت حیات وحش صورت نگرفته است اما طبق گزارشات موجود گونه های شاخص منطقه عبارتند از :هوبره ،آهو ،روباه شنی ،قوچ ومیش، گرگ
کریدورها:
شکار ممنوع خارو در شمال ،حفاظت شده کرکس در غرب ،
جاذبه های اکوتوریستی
چشمه سار های زیاد
مزارع و باغات داخل ومجاور منطقه
چشم اندازهای زیبا
وضعیت عمومی و اقتصادی :
شهرهای زواره و اردستان در شمال غرب منطقه قرار دارد.
تعارضات وتهدیدات مهم
شکار غیرمجاز ،
خشکسالی
تجهیزات وامکانات
دارای یک پاسگاه محیط بانی و دونفر محیط بان می باشد
یکدستگاه خودرو کمک دار
دو دستگاه موتور سیکلت
