منطقه شکار ممنوع عباس آباد تنگلها، نایین

نام انگلیسی:  Abbasabad hunting prohibited area     نام فارسی :  منطقه شکار ممنوع عباس آباد تنگلها

این منطقه با وسعت 305854 هکتار در 100 کیلومتری شمال شرق شهر نایین واقع شده است. این منطقه مشتمل بر دشتها و سلسله کوههای به هم پیوسته می‌باشد که یک زیستگاه بکر و دست نخورده‌ای را در قلب کویر برای انواع گونه‌های گیاهی و جانوری فراهم آورده است.

مشخصات اقلیم

منطقه عباس آباد نایین که در شرق شهرستان نایین و با وسعت 300000 هکتار ( که البته همیشه زمزمه هایی برای ثبت منطقه با وسعت 400000 هکتار هم وجود داشته است )  قرار دارد ، پس از تلاشهای انجمن یوز پلنگ ایرانی و مسئول اداره محیط زیست نایین ( از سال 1382 به این سو )  هم اکنون به عنوان شاخص ترین زیستگاه یوز پلنگ در استان اصفهان از طرف پروژه یوز پلنگ آسیایی مورد توجه  قرار گرفته است .

منطقه عباس آباد نایین مابین شهر انارک و شهر بیاضه در منتهی الیه شرقی استان اصفهان قرار گرفته است ، که شامل رشته کوههای صعب العبور و تپه ماهور های  وسیع منتهی به دشت است که زیستگاه ایده آل برای یوز پلنگ به شمار می آیند . منطقه عباس آباد مهمترین ذخیره جبیر استان اصفهان را نیز شامل می شود . اولین تصویر جبیر توسط دوربینهای تله ای در استان اصفهان در منطقه عباس آباد بدست آمد و همچنین اولین تصویر کاراکال در استان نیز در همین منطقه ثبت شد (هر دو توسط انجمن یوز پلنگ ایرانی ) . نکته جالب اینجاست که حضور کاراکال و تصاویر و گزارشات مستقیم آن در منطقه عباس اباد به طور محسوسی بالاست.

قبل از اینکه جاده چوپانان اردکان به طول بیش از 30 کیلومتر از قلب منطقه عبور کند ، جنوب منطقه یکی از بکرترین زیستگاههای کویری کشور بود که متاسفانه با عبور جاده آسیب زیادی دیده است و منطقه را دو قسمت شرقی و غربی تقسیم کرده است. در منطقه عباس آباد 35 گونه پستاندار و 72 گونه پرنده بومی و 155 گونه پرنده مهاجر دارد.

پوشش گیاهی شاخص این منطقه درمنه، گز و تاغ می باشد. منطقه عباس‌آباد در دو ناحیه رویشی ایرانوـ تورانی (Irano–Touranian) و نوبوـ ‌سندی (Nobo-Sindian)قرار دارد. در این منطقه جوامع گیاهی کویری، بیابانی، نیمه بیابانی، جوامع گیاهی خاک‌های شور و همچنین جوامع گیاهی استپی کوهستانی پراکنش دارد. تاکنون بیش از 400 گونه گیاهی در سطح منطقه شناسایی شده است. به رغم وجود محدودیت‌های زیستی از جمله بارندگی کم و متغیر، آب و هوای گرم و محدودیتهای خاک، پوشش گیاهی از تنوع و تراکم قابل توجهی برخوردار بوده و در مقایسه با دیگر مناطق حاشیه کویر مرکزی کشور، این منطقه همواره به عنوان زیستگاهی شاخص، ییلاقی و سرسبز در دل کویر تلقی شده است. در اینجا پوشش گیاهی بیوتیپ طبیعی را داشته و هم‌اکنون از تغییر و تبدیل و فعالیت‌های انسانی نظیر کشاورزی، توسعه روستایی، بوته‌کنی و تا حدود زیادی فشار دام به ‌دور‌ می‌باشد.

حیات وحش

این منطقه یکی از با ارزش‌ترین زیستگاههای یوزپلنگ آسیایی محسوب می‌شود. گونه‌هــــای جانوری متعدد دیگری نیز در این منطقه دیده می‌شوند که مهمترین آنها پلنگ، جبیر، کاراکال، گربه شنی ، شاه روباه، هوبره و زاغ بور می باشند.