|
نام انگلیسی: Kharou hunting prohibited region نام فارسی : منطقه شکار ممنوع خارو
|
.gif) |
مهمترین و بکر ترین زیستگاهی که در نزدیکی پارک ملی کویر واقع شده است زیستگاههای شمالی شهرستان اردستان و در راس آنها منطقه شکار ممنوع " خارو" است . منطقه شکار ممنوع خارو که با مساحت 100000 هکتار با فاصله اندکی از مرزهای جنوبی پارک ملی کویر واقع شده است ، قبل از حفاظت در سالیان گذشته از مهمترین شکارگاههای استان اصفهان و دشت کویر مرکزی شناخته میشده است ، تا قبل از سال 1363 که گورخر دیگر از پارک ملی کویرگزارش نشد ، گله های گورخر در منطقه خارو مرتبا توسط مردم محلی دیده میشدند و این منطقه آخرین زیستگاه گورخر استان اصفهان در این سالها بوده است . این منطقه همچنین زیستگاه مناسبی برای جبیر ، قوچ و میش و کل وبز هم هست . گزارشات مردم محلی از یوزپلنگ در این منطقه کاملا قابل توجه است . در اواخر دهه هفتاد ، یکی از شکارچیان اقدام به زنده گیری دو توله یوز در این منطقه میکند که البته از سرنوشت دقیقشان اطلاعی از دست نیست . در 5 سال گذشته هم دامداران و بویژه شترداران چندین بار یوز را از این منطقه گزارش کرده اند.
منطقه شکار ممنوع خارو از نظر منابع آبی نیز وضعیت نسبتا مناسبی دارد و با توجه به حضور اندک دام در منطقه (البته شتر در منطقه حضور دارد ) و دوری از منابع انسانی آامش نسبی برای جمعیت حیات وحش منطقه وجود دارد . با توجه به صعب العبور بودن نسبی راههای موجود دسترسی به منطقه شکار ممنوع خارو و حفاظت اداره محیط زیست اردستان ، در حال حاضر این منطقه در حال حاضر از نظر طعمه های یوز پلنگ نسبتا جمعیت مناسبی را داراست و گرچه تا به حال رسما یوزپلنگ از منطقه گزارش نشده است ولی با توجه به گزارشات مردمی فراوان از یوز ، با حفاظت مستمر از این منطقه میتوان انتظار گزارش رسمی و مستند یوز از منطقه را داشت.
این منطقه کاملا دور از روستاهای اردستان واقع شده و جنوبی ترین مرز منطقه شکار ممنوع خارو با شمالی ترین روستاهای اردستان حدود 80 کیلومتر فاصله دارد ، که خود نشان دهنده بکر بودن منطقه است . گرچه متاسفانه در حال حاضر تعداد اندکی معدن در منطقه وجود دارد که البته فعالیت شان کم است.
با توجه به این که بین مرزهای شمالی منطقه شکار ممنوع خارو و مرزهای جنوبی پارک ملی کویر ، هیچ جاده ، روستا یا مانعی وجود ندارد ، منطقه شکار ممنوع خارو در حال حاضر تنها منطقه ای است که میتواند پذیرای مهاجرت و جابجایی های یوزپلنگ از پارک ملی کویر باشد و فضای حیاتی ، برای رساندن جمعیت های جدا افتاده یوز پلنگ در دشت کویر مرکزی را در اختیار یوز بگذارد . باید توجه کرد که زیستگاههایی مانند کوههای " بند انارک " در شرق و در حوزه شهرستان نایین و کوههای " یخاب " در حوزه شهرستان کاشان و کوههای شمالی منطقه بادرود نطنز ، همگی از شکارگاههای قدیمی و معروف استان اصفهان هستند و گزارشهای محلی از حضور یوز در دو دهه گذشته در اکثر این مناطق وجود دارد و حفاظت از منطقه شکار ممنوع خارو در حقیقت حلقه اتصال تمامی این مناطق به پارک ملی کویر است و میتواند راه را برای حفاظت از این مناطق که همگی علی رغم ارزشهای بالای زیستگاهی شان به صورت آزاد اداره میگردند ، هموار کند و باید توجه کرد که به دلیل قرار گیری این مناطق در حاشیه دشت کویر مرکزی تقریبا هیچ مانعی برای مهاجرت بین این زیستگاهها وجود ندارد و تمام این مناطق میتوانند مانند خون تازه ای برای پارک ملی کویر عمل کنند و در حقیقت یک زیستگاه یکپارچه بسیار گسترده در اختیار یوز و دیگر گونه های نادر دشت کویر مرکزی قرار دهند.
در حال حاضر مهاجرت بین پارک ملی کویر و منطقه شکارممنوع خارو ، بویژه در مورد قوچ و میش مرتبا گزارش میشود و گله های قوچ و میش در حال گدار بین دو منطقه حتی در گله های بزرگ ، توسط مردم محلی گزارش شده اند.
با توجه به این که منطقه شکار ممنوع نمی تواند اختیارات قانونی لازم برای برخورد با دست اندازی به منطقه در مواردی مانند چرای دام و احداث جاده و معدن و امثالهم را بگیرد ، در صورتی که ارتقای این منطقه به منطقه حفاظت شده سریعا صورت نگیرد ، میتواند ضررهای جبران ناپذیری به تنها زیستگاه پشتوانه ای پارک ملی کویر که تا به حال به دلیل صعب العبور بودن از آسیب مصون مانده است ، وارد کند.
منطقه شکار ممنوع خارو در کنار پناهگاه حیات وحش عباس آباد نایین تنها زیستگاههای جبیر استان اصفهان به شمار میروند که زیر نظر اداره محیط زیست استان اصفهان ، حفاظت میشوند و در پی توجه به زیستگاههای یوز در استان اصفهان ایجاد شده اند که از عمر منطقه شکار ممنوع خارو بیش از یک ماه نمیگذرد . در صورت تخصیص امکانات لازم برای حفاظت مستمر از منطقه از جمله احداث پاسگاه در منطقه با توجه به صعب العبور بودن منطقه و بویژه ارتقای منطقه از شکار ممنوع به حفاظت شده هم ضریب امنیت منطقه برای حیات وحش بالاتر میرود و هم حفاظت از این منطقه میتواند نوید بخش براه اندختن دومینویی برای توجه به دیگر زیستگاههای ارزشمندی که در جنوب پارک ملی کویر واقع شده اند ، باشد.