منطقه شکار ممنوع دیلمان، درفک

نام انگلیسی:  Deylaman hunting prohibited region     نام فارسی :  منطقه شکار ممنوع دیلمان

منطقه شکار ممنوع دیلمان در موقعیت جغرافیایی N3658 E4955 در استان گیلان واقع است. منطقه شکار ممنوع دیلمان و درفک در ‌١٠ کیلومتری جنوب شهرستان سیاهکل قرار گرفته است و از سال ‌١٣٧۴ به صورت شکار ممنوع مدیریت شده است و پس از آن دو بار نیز تاکنون ممنوعیت شکار در آن تمدید شده است.

وسعت منطقه شکار ممنوع دیلمان و درفک ‌۴۴٨٨۵/٩٩ هکتار بوده و وضعیت توپوگرافی منطقه جنگلی، مرتعی و کوهستانی است.

درفک نام قله‌ای در استان گیلان و در رشته‌کوه البرز است. نام قلهٔ درفک به روایتی از دال فَک (دٌلفَک) آمده‌است که در گویش دیلمی، دال، نام پرنده‌ای است از خانوادهٔ عقاب و فَک به معنی آشیان و آشیانه است. بنابراین دالفک، یعنی آشیانه عقاب. اما بر اساس روایت دیگری، نام درفک از قوم دربیک آمده که تیره‌ای از ساکنان حوالی دریای خزر بوده‌اند. قلهٔ درفک در ارتفاع ۲۷۳۳ متری البرز غربی در کوه‌های گیلان قرار دارد. این قله در ۵۰ کیلومتری جنوب شرقی رشت در استان گیلان و مقابل رستم آباد در بخش خورگام شهرستان رودبار واقع شده‌است.

دیلمان شهری است در شهرستان سیاهکل استان گیلان که در شمال ایران واقع شده‌است و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۲۰۰-۲۵۰۰می باشد. نام دیلمان ترکیبی است از سه پاره واژه دیل و ام و ان. دیل به معنی جایی است که در آن دام نگه می‌دارند و ام پسوند نمایشگر ارتفاع و بلندی است و ان پسوند مکان. در نتیجه معنی این ترکیب جای بلند نگهدارندگاه دام است و در حقیقت دیلمان سرزمین بلندی است که در آن دامداری می‌گردد. این منطقه تا قرن پنجم هجری دیلم نامیده می‌شد و از قرن پنجم در متون نام دیلمان دیده می‌شود و اگر پیش تر از این نام استفاده شده بیانگر جمع اهل دیلم بوده‌است.

گونه‌های گیاهی مهم منطقه شکار ممنوع دیلمان و درفک شامل افرا، ممرز، پلت، شیردار، راش، توسکا، لیلکی، صنوبر، انار، تمشک، شب خسب، ون، شمشاد، گردو و ملج است و در مواردی مورد توجه مراکز دانشگاهی برای تفرج قرار گرفته است که آبشار لونک در ضلع شمالی منطقه و در نزدیکی راه دسترسی به منطقه پذیرای تعداد بسیاری از گردشگران در فصول مختلف سال است و این منطقه یکی از بهترین مناطق برای حفاظت از نظر تنوع زیست بوده که توانایی ارتقای سطح به یکی از مناطق چهارگانه را دارد.

گونه‌های مهم جانوری شامل مرال، شوکا، پلنگ، خرس قهوه ای، شغال، گراز، گربه جنگلی، سمور و رودک می باشد.

گفتنی است مرال از خانواده گوزنها (Cervidae) می باشد که در بین گوزنهای کشور بزرگترین جثه را دارد. پاهای بلند و کشیده و وزن آنها بین 100 تا 150 کیلوگرم است و نرهای بالغ گاهی وزنشان به بیش از 250 کیلوگرم می رسد رنگ بدنشان خاکستری تیره که در فصل تابستان مایل به قهوه ای می باشد. جنس نر دارای شاخهای بلند است روی هر شاخ تعدادی شاخک وجود دارد. قسمت جلویی شاخ دارای دو شاخک است که به شاخک ابرویی یا گرگ کش معروف است شاخها هر سال در اواخر اسفند می افتد و در طی فصل بهار و تابستان رشد می کند و در اواخر تابستان کامل می شود مرالها حیواناتی هستند که حس شنوایی و بویایی قوی دارند و برای شروع فصل جفتگیری نرها وارد زیستگاه ماده ها می شوند و تشکیل حرمسرا می دهند بین نرها بر سر جفتگیری با ماده ها، رقابت پیش می آید که به فصل گاوبانگی معروف است.