هنر موج بافی که روزگاری جزو کالاهای اصلی هر خانواده ای در کرمانشاه بود، روز به روز در ورطه فراموشی قرار گرفته است. به گزارش خبرنگار مهر، موج بافی از جمله صدها هنر و صنایع دستی مردمان مناطق غربی ایران است که از قدمتی دیرینه برخودار بوده و سالیان سال با مردم عشایر و روستایی و شهری استان کرمانشاه همراه و همسفر بوده است. هنر موج بافی، روزگاری نه چندان دور در کرمانشاه از رونق خوبی برخوردار بوده است ولی با ورود اجناس خارجی، به خصوص پارچه ها و الیاف چینی، این هنر زیبا و منحصر به فرد در ورطه فراموشی قرار گرفته است. مردم شهرهای غربی کشور، به خصوص استان کرمانشاه از موج استفاده های مختلفی می کردند. از موج عمدتا برای رختخواب پیچ، پتو، پشتی، رویه کرسی، سجاده و گاه برای چادرهای عشایر استفاده می‌کردند.
از سویی دیگر به دلیل کاهش تقاضا برای این هنر سنتی، بیشتر استادکاران حرفه موج بافی را رها کرده اند و به دنبال شغل و پیشه ای دیگر رفته اند و تنها عده ای معدود در استان کرمانشاه هنوز به انجام این هنر باستانی مشغول هستند. روزگاری نه چندان دور در کوچه پس کوچه های این شهر، صدای به هم خوردن ماسوره و بند کارگاههای موج بافی، گوش هر شنونده ای را نوازش می داد ولی اکنون دیگر نه نشانی از تار و پودهای موج ها در ذهن دوستداران باقی مانده است و نه دیگر کسی از این هنر زیبا در منزلش استفاده کاربردی می کند.
مادران ما که به نوعی در خودکفایی مشهور بودند، روزها را در ریستن پشمهای چیده شده از گوسفندان برای بافتن موجی با طرح های "ایلامی" و یا "قصری" سپری می کردند.
