وجه تسمیه هامون

نام انگلیسی :  hamoon wetland    

نام فارسی :  تالاب هامون

نام دریاچه هامون در اوستا « کانسویا » ، در پهلوی « کیانسی » و در کتب قدیم فارسی از جمله صددر، بندهش و روایات هرمزدیار ، « کانفسه » آمده است (59)؛ گاهی در اوستا آن را « زریه » به معنی دریا می نامیدند و با نام « زریه کیانسی » خوانده می شد ( 24). در شاهنامه فردوسی و در کتاب های جغرافی فارسی و عربی ، اسم دریاچه هامون « زره » است . هامون اسمی است که بعد ها به این دریاچه داده شده است . کلمان هوار در سال 1911 میلادی آن را هامون دشت نامیده است (39). در جهان نامه از هامون این طور یاد شده است : شهر سیستان را زرنج خوانند و به نزدیکی شهر بحیره ای است که او را زره خوانند و رود هیرمند در آن ریزد و چون آب او نهایت شود، نقصان گیرد و آب او خوش باشد (44). طبق مستندات موجود، این دریاچه در قدیم الایام وسعت زیادی داشته است. در کتاب حدود عالم درازی آن 30 و پهنای آن 8 فرسنگ ذکر شده است . از لحاظ اعتقادی و بر اساس اسطوره های زرتشتی دریاچه هامون مقدس بوده و ظهور منجی (سوشیانت) از این دریاچه اتفاق می افتد.