پارک ملی بوجاق

نام انگلیسی:  Bojagh national park     نام فارسی :  پارک ملی بوجاق

پارک ملی بوجاق با مساحتی بالغ بر3250 هکتار اولین با ر در سال 1377 با عنوان منطقه شکار ممنوع تحت حفاظت قرارگرفت و در حال حاضر طی مصوبه شماره 232مورخ 21/3/81 به مجموعه پارکهای ملی کشور پیوسته است .

موقعیت جغرافیائی
پارک ملی بوجاق N3727 E4954 در شمال شرق شهر رشت واقع گردیده است .

جهات اربعه
شمالا : تقاطع رودخانه اوشمک و دریا در عمق 6 متری دریا به مختصات 17 27 37 و 43 51 49 و از این نقطه بطرف شرق تا روبروی مجتمع آموزشی زیبا کنار .
شرقا : از روبروی مجتمع آموزشی زیبا کنار  در عمق 6 متری دریا با مختصات 40 25 37 و 03 00 50  به سمت ساحل در منتهی الیه غربی ساختمان مذکور و در امتداد جاده خاکی تا پشت ساختمان مهمانسرای امور اقتصادی
جنوبا : از منتهی الیه جنوبی مهمانسرای امور اقتصادی  و پس از گذشتن از ضلع جنوبی جنگل درختان توسکا و سوزنی برگان بطرف غرب و بطور مستقیم تا انتهای پل جنوبی طرح سالم سازی دریا و سپس در امتداد ضلع شمالی پارک جنگلی کیاشهر تا صیدگاه ناحیه 2 کیاشهر و از آنجا در امتداد جاده اسفالته تا تاسیسات حراست دریا و پس از عبور از رودخانه سفید رود در امتداد رودخانه به سمت جنوب و بالادست رودخانه و منطقه موسوم به گامی  تا پمپ آب سپس در امتداد کانال آب بر اراضی روستاهای کهنه سپیدرود و علی آباد زیبا کنار و انتهای شمالی اراضی کشاورزی و انتهای جنوبی تالاب بوجاق تا پاسگاه محیط بانی بوجاق و از این نقطه پس از گذشتن از حد شمالی زمین های سپاه  به سمت جنوب تا تقاطع رودخانه اوشمک
غربا : از رودخانه اوشمک و در مسیر آن به سمت شمال تا عمق 6 متری دریا

ویژگیهای منطقه
پارک ملی بوجاق که لاگون کیاشهر را به عنوان تالاب بین المللی به مجامع جهانی معرفی نموده است و دلتای رودخانه سفیدرود را در خود جای داده است یکی از زیستگاههای مهم پرندگان و آبزیان می باشد . از گونه های شاخص جانوری می توان از رود کر و شنگر انواع پرندگان اردک سرحنایی و قوی گنگ ، خزندگان و دوزیستان و ماهیان ( ماهی سفید و کپور ) نام برد . از گونه های گیاهی می توان از آزولا ‌آلاله ، نیلوفر آبی ، توسکا ، آقسطی نام برد .  قسمتی از پارک ملی بوجاق بعنوان تالاب بین المللی در سال 1354  تحت نام لاگون کیاشهر و دهانه سفید رود با مساحت 500 هکتار در فهرست کنوانسیون رامسر به ثبت رسید . در سال 1377 با وسعت 800 هکتار به مدت 5 سال با نام منطقه شکار ممنوع بوجاق کیاشهر و سپس در تاریخ 21/3/1381 با افزایش سطح به میزان فعلی به عنوان نخستین پارک ملی خشکی – دریایی کشور تحت مدیریت قرار گرفت . از نظر وضعیت ظاهری بشکل های مرتعی ، تالابی و ساحلی میباشد .

از گونه های مهم پرندگان پارک ملی بوجاق : غاز خاکستری ، عروس غاز ، فلامینگو ، پلیکان ، آوست چوب پا ، باکلان ، انواع حواصیل ، اکراس ، کله سبز ، خوتکا ، اردک ارده ای ، کفچه نوک ، آنقوت ، تنجه ، نوک پهن ، کشیم ، قو ، طاووسک ، بحری ، لیل ، سنقر تالابی ، خروس کولی ، چنگر ، آبچلیک ، گیلانشاه ، کاکایی ،اردک سرحنایی و گیلار .
از گونه های گیاهی پارک ملی بوجاق : نی ، لویی ، آقطی ، تمشک ، عدسک آبی ، تراپا ( سه کله خیز ) ، میریوفیلوم ، سراتوفیلوم ، اسپرغان ، کلونی درختچه های گز ، توسکا ، انار ، توده دست کاشت درختان
سوزنی برگ شامل گونه های مختلف سرو و پوشش های علفی شامل بوته های سازو و تمشک زار است.

تاریخچه عناوین قانونی منطقه بوجاق
تالاب بوجاق به علت اهمیت زیستگاهی به ویژه برای پرندگان مهاجر آبزی در سال 1354 بخشی از آن به وسعت 500 هکتار به عنوان « لاگون کیاشهر »در فهرست تالاب های کنوانسیون رامسر به ثبت رسید.

این تالاب تا سال 1369 از دو بخش شرق و غربی تشکیل شده بود که حد فاصل بین دو بخش رودخانه سفیدرود جریان داشت، طغیان های پی در پی و سیلابهای متعدد سبب انحراف رودخانه شده، نهایتاً دهانه سفیدرود در فاصله 2.5 کیلومتری دهانه اولیه قرار گرفت. مضافاً اینکه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، این تالاب به عنوان تالاب 22 بهمن نیز نامگذاری گردید . منطقه بوجاق در سال 1377 به مدت 5 سال با مساحت 800 هکتار به تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام گردید، همچنین بعد از گذشت 5 سال این منطقه به عنوان اولین « پارک خشکی – دریایی ایران » مدرک رسمی اخذ کرد.

راههای قابل دسترسی به پارک ملی بوجاق
این منطقه از طریق جاده های حسن رود به زیباکنار، لشت نشاء به زیباکنار و نیز از طریق جاده خاکی زیباکنار هم که در جوار رودخانه اشمک قرار دارد و مسیرهای خاکی متعدد دیگر قابل دسترسی برای بازدیدکنندگان و محققان می باشد.

وضعیت اقتصادی مردم منطقه بوجاق
منبع درآمد مردم منطقه بوجاق (کیاشهر و حومه آن ) دو سوم آن بر پایه زراعت برنج و صیفی جات است و مقدار کثیری در کنار کار کشاورزی به شغل صیادی به عنوان یک شغل فصلی اشتغال دارند.

شرایط زیست محیطی پارک ملی بوجاق
سیمای طبیعی پارک ملی بوجاق شامل عوامل اکولوژیکی (مناطق دریایی تا عمق 6 متر، ساحل دریای – تالابی، تالاب، اراضی چمن زاری ) و عوامل بیولوژیکی شامل پوشش گیاهی ( گیاهان آبزی، کنار آبزی، خشکی ) و حیات وحش جانوری (پستانداران، پرندگان، دوزیستان، خزندگان، آبزیان )قابل تقسیم است.

تعارضات پارک ملی بوجاق
اسکله و بندر صیادی شیلات –اراضی مستثنیات بنیاد پانزده خرداد و ستاد اجرایی حضرت امام (ره) – وجود 2 پره صیادی –استخر پرورش ماهیان غضروفی شیلات-طرح سالمسازی شهرداری کیاشهر.