کوه امیری ۳۹۵۰ متر (کهون چال یا کوه کهونو)

نام فارسی :  کوه امیری (کهون چال یا کوه کهونو)

موقعیت جغرافیایی: قله در رشته کوه های فیروزکوه واقع گردیده و از ناحیه غربی به آبادی های بزرگ  ده گانه مشهوری چون هاره، لارین، ترا، آخازیر، آخا، شمس آباد، گل پاشا و وانا محدود می گردد.

بررسی توپو گرافی قله: امیری از جمله ارتفاعات مهم و شاخص فیروز کوه محسوب می شود.قله در انتهای خط الرأس شرقی وغربی قرار گرفته که بر روی آن تعدادی ارتفاعات دیگر از جمله کوه کنیون به ارتفاع 3850 متر در منتهی الیه شرقی به چشم می خورند.دره عمیق رودخانه انیس در ضلع شمالی قراردارد.این کوهستان را همچنین باید سر چشمه رودخانه کلفسه و عمرک نامید.

مسیر صعود به قله :برای دست یابی به این قله بزرگ می باید ازطریق جاده هراز خود رابه آبادی های امیری،حدوداً8 کیلومترپس از گزنک، رسانید. جاده پر پیچ و خم را دنبال می کنیم تا به روستای هاره برسیم. ده در مرتفع ترین نقطه دره قرار دارد. آخرین روزهای دومین ماه پاییز است و برف سفید مختصری بر روی یال های امیری نشسته است. این اولین لباس سفیدامیری است که چندی دیگر تبدیل به بهمن های بزرگ خواهد شدتا سراسردره چمن خو را در نوردد.ازده خارج شده وبه سوی شرق از یالچه کوچکی ارتفاع می گیریم(1). قله درست به فاصله نزدیکی از ما در سمت چپ جناح شمال شرقی دیده می شود.این مسیر ما را به گوسفند سرای بزگی در زیر قله که محل اسکان بهارۀ عشایر مهمان نو از وصمیمی شهمیرزادوسنگسر است می رساند. دشتی که در بهار سرسبز و پر آب است اکنون کاملاًتهی گشته است وتنها سوز سردی بر آن حاکم است.راه را به سوی گردنه و قله صخره ای 3500 متری چمن خو ادامه داده وپس از رسیدن به آن (2).از طریق یال سینه کش مانند جنوبی قله که شیب تندی داردپس از عبور وتراورس کوتاهی از کنارچند تکه صخره کوچک با گام نهادن برروی برف های تازه نشسته،خودرا به قله می رسانیم (3). هوا به شدت سرد شده است ودیگر به هیچ عنوان صدای پارس سگ ها و سرو صدای گوسفند ان به گوش نمی رسد.دماوند غول پیکر سراز درون دره هراز برآورده است. بهترین زمان صعود به قله امیری در بهار وخرداد می باشد.

وضیعت قله در زمستان :زمستان امیری چون مناطق دیگر البرز سردسیر و با حجم سنگین برف همراه می باشد و بهمن سراسرجناح های جنوبی قله را درمی نوردد وهوامنطقه به سرعت تغییر می کند.