کوه تخت سلیمان ۴۶۵۹ متر

نام فارسی :  کوه تخت سلیمان

موقعیت جغرافیایی: قله مخروطی شکل و بلند قامت تخت سلیمان در منطقه ای عمومی به همین نام قرار گرفته است که در توضیحات مربوط به علم کوه بدان پرداختیم.

بررسی توپوگرافی قله: تخت سلیمان که یکی از مهمترین ارتفاعات علم کوه به شمار می آید. به صورت مخروطی مجزا از سایر قلل منطقه به نظر می رسد. تیغه مضُرس شمال یقله توسط برج های مرتفع 4400 متری به خط الرأس دندان اژدها و تیغه رستم نیش جنوبی متصل واز سمت غرب و جنوب توسط یال های با شیب بسیار تند وریزشی به یخچال های هفت خوان ورودخانه ای به همین نام منتهی می گردد.قله از طریق برج های حدفاصله شانه کوه تا علم کوه توسط گرده آلمان ها به دیگر ارتفاعات این منطقه متصل می باشد. این اتصال توسط گردنه شانه کوه در جناح تغه جنوب شرقی قله امتداد می یابد.

ویژگی های خاصی :تخت سیلمان سر چشمه رودخانه ای است به همین نام که از ضلع شمالی آن سر چشمه می گیردوبه دره سه هزارسرا زیر می شود.روی قله تا مدت ها قبل الوارهایی از چوب وجودداشته است که گویای روشنی از گذشته های دور قله وسرانجام آن به حساب می آید.قله دارهای چندین برفچال کوچک ویک یخچال بزرگ در جناح شمالی خود می باشد ومخروط اصلی آن توسط قلل فرعی کوتاهتری احاطه گردیده است. یخچال بزرگ پایتخت در جناح شرقی و جنوبی شرقی یخچال بزرگ تر هفت خوان در جناح جنوبی آن امتداد دارد. همچنین دیواره مرتفعی به نام تخت سیلمان نیز به چشم می خورد.

مسیر صعود به قله: با توجه به آنچه در گزارش قبل در خصوص مسیرهای صعود به علم کوه گفته شد. پس از پشت سر گذاردن رودبارک، ونداربن، دره بریر وکنگلک ها لیزونک به پناهگاه بزرگ سرچال در ارتفاع3800متری می رسیم وشبی را در این مکان سردسیر به سر می بریم.مسیر روز بعدمان در پای دامنه های پر از گل وگیاه پایتخت واز روی یخچال پر سنگلاخ آن به سمت گردنه شانه کوه امتداد می یابد. این مسیر در پشت یخچالی زیبایی به پیش می رود که میان سه چال در سمت چپ و دیواره تخت سیلمان در سمت راست ما واقع گردیده است.مسیر را با انحراف به سمت چپ با صعود به بر فچال کوچکی به سمت گردنه ای بین شانه کوه ومیان سه چال ارتفاع گرفته وبه یکباره در روبه روی دیواره و قله علم کوه قرار می گیریم. منظره دیواره ویخچال آن به حدی زیباست که مدت ها ما را به خود مشغول می سازد. مسیر را از طریق شیب تندی که پوشیده از تکه های سنگ است، تا نزدیکی قله شانه کوه بالا رفته و از نزدیکی قله به پشت برج های آن می رسیم. از اینجا یخچال بزرگ هفت خوان قلل آن و همچنین یخچال چند شاخه ای اسپیلت به خوبی به چشم می خورد. و مجدداً مسیر را به سمت شمال غربی بر روی یال پای تخت سلیمان و با تروارس قلل فرعی سرراه از حدود 50 تا 100 متری آنها سپری کرده و پس از پشت سرگذاردن یک شیب تند سنگلاخی به لبه جنوبی قله می رسیم.سپس با کمی افت و خیز از کنار سنگ های عظیم فراز آن به قله اصلی آن تخت سلیمان صعود می کنیم. قله دارای چند فراز ونشیب فرعی است که برای خود در کفی نسبتاً وسیع به حالت یک قله فرعی جلوه گرند. هم اکنون در فراز قله به اطراف می نگریم. دیواره علم کوه و شاخکها، رشته هفت خوان خراسانها وهمچنین دره سه هزاررادر زیر پایمان داریم. استراحتی ودیداری وسپس با احتیاط از مسیر صعود شده به یخچال پایتخت باز می گردیم.زمان مناسب برای صعود به قله تیرماه می باشد.

وضعیت قله در زمستان:با توجه به اشاراتی که در خصوص قلل منطقه سلیمان شدناگفته پیداست که پس از صعودهای دشواری چون مسیر دیواره ای علم کوه وخراسان نوبت به صعود به قللی چون تخت سلیمان می رسد. بهترین مسیر دستیابی به این قله در زمستان درواقع همان مسیر تابستانی آن می باشد که البته دارای خطرات زیادی است از جمله چگونگی قرار گرفتن بر روی قله شانه کوه از اهمیت خاصی برخوردار است که بهتر است این مسیر از طریق یخچال علم چال انتخاب شود. در این نقطه در ضلع شمالی شانه کوه بهمن بزرگی قراردارد که در زمستان می باید با تکه بر تجارب زمستان آن را دور زده و سپس برروی مسیرتابستان آن قرار گرفت.قله در زمستان در معرض ورزش شدید باد های غربی است.

سیاه کمان 4472 (دوزه کِرِه) وچالون 4516 متر

موقعیت جغرافیایی: این تکه قله در منطقه عمومی تخت سلیمان و در جناح شمالی آن در کنار سرچشمه رودخانه سرد آبرود واقع گردیده است.

بررسی توپوگرافی قله: زیبا سیاه کمان از جمله مهمترین ومرتفع ترین قلل خط الرأسی است که توسط گردنه ای مرتفع به همین نام به قله چالون ازسمت جنوب متصل می باشد. در جناح شرقی قله یخچال کمان چال و در جناح غربی آن در رودخانه نفت چاک یا به قولی نفت چال قراردارد. از شمال با شیب های بسیار تندی به دره رودخانه سردآبرود وبریر می رسد. قله چالون نیز از سمت جنوب به گردنه سیاه سنگ و از سمت شرق توسط چالون کوچک به قله کلاچبند متصل می باشد.

مسیر صعود به قله: بهترین مسیر و مناسب ترین راه برای دستیابی به قله سیاه کمان از طریق پناهگاه سرچال است. این پناهگاه درست در روبه روی قله سیاه کمان واقع گردیده است.

ما پس از تراورس عرضی از یخچال علم چال خود را به زیر گردنه معرف سیاه سنگ می رسانیم. از این نقطه با احتیاط کافی از طریق زبانه ای از یخچال علم چال و مابقی مسیر سنگلاخی و پر شب آن،خودرابه گردنه مرتفع سیاه سنگ بالا می کشیم. سپس از این نقطه به سمت شمال با پشت سر گذاردن قلل فرعی و عبور از یک شیب تند سنگلاخی به چالون دست می یابیم. قله را با مناظر زیبای آن را پشت سر نهاده، از شیب تند شمالی آن پایین می رویم. مسیر دقیقاً بر روی یال قراردارد. اُفت مسیر در حدود200 متر است و مجدداً ازسوی دیگر، ارتفاع قابل ملاحظه را به سمت قله سیاه کمان ادامه داده تا پس از مدت زمانی به قله آن دست یابیم. دیدگاه های اطراف همچنان بی نظیرند. گرده آلمانها و تخت سلیمان و مسیر را که امروز پیموده ایم. به خوبی می توان مطالعه کنیم. همچنین درشرق قلل ابیدار، دیوچال، پسند کوه، کلاچبند، مارشنو، گله گردنک، کل بزان و در شمال، قله بزرگ کرماکوه مشاهده می شود. برای بازگشت دو مسیر در پیش روی داریم. یکی از بازگشت از طریق مسیر صعود و دیگری از طریق یکی از دهلیزهای غربی قله که با شیب بسیار تندی به کف یخچال علم چال می رسد. این مسیر توأم با ریزش سنگ بوده و عبور از آن می یابد با احتیاط تمام به انجام برسد. زمان مناسب برای صعود به قله تیر ماه است.

وضعیت قله در زمستان: هر دو ارتفاع در زمستان زیبا و با شکوهند. برای دستیابی به این قلل یکی از کم خطر ترین مسیرها استفاده از یال دوزه کره یعنی یال شرقی سیاه کمان در ابتدای دره نفت چاک می باشد. و مسیر دوم از طریق مسیر گردنه سیاه سنگ هاست با خطر ریزش بهمن توأم می باشد.

خراسان جنوبی 4659،گرونکوه 4402،(گمورا) منار4378 و ستاره4240 متر

موقعیت جغراقیایی: دو قله خراسان گرونکوه برروی شاخه جنوبی خط الرأسی علم کوه به طالقان قرار دارند و قله گردونکوه را باید مرتفع ترین قله دره پراچال طالقان به حساب آورد.

بررسی توپوگرافی قله :قله برج مانند خراسان جنوبی به صورت صخره ای مرتفع در قسمت شرقی و منتهی الیه آخرین زبانه های یخچال هفت خوان قراردارد.ضلع شمالی قله توسط برش دیواره مانندی به ارتفاع تقربی 100متر پایین رفته وپس ازعبوراز تیغه های ریزش ناپایداری همچون قله فرعی خراسان میانی به ارتفاع4620 متر، ادامه آن به سمت شمال پس از یک دیواره ریزشی 70 متری به قله مرتفع تر خراسان شمالی به ارتفاع تقربی 4680 متر می رسد سپس توسط یال ملایم تری ارتفاع گرفته و به قله علم کوه منتهی می شود.از سمت شرق قله خراسان محاط به دیواره های ریزش مرتفعی است که به یخچال خراسان منتهی می شوند.

و بالاخره این قله از سمت جنوب توسط تیغه قلل ستاره به قله مخروطی مناروگردونکوه شمالی و جنوبی اتصال می یابد. گردونکوه نقطه اتصال خط الرأسی بزرگ الموت، قلل کلوان،نرگس و میش چال به گردنه هزارچم و لشگرک ها می باشد. ضلع شمال قله مشرف به دره آبگرم با شیب های تندریزشی است.

ویژگی های خاص: در شمال قله گردونکوه یخچال کوچکی نزدیک به جانپناه آن وجود دارد.گردونکو وخراسان سر چشمه اصلی رودخانه گرمارود به شمار می روند.

مسیر صعود به قله: درحالی که به اوایل تابستان نزدیک می شویم از طریق جاده شهرک طالقان خود را به جوستان و سپس به آبادی کوچک پراچان می رسانیم. رودخانه خروشان را پیش رو داریم. مسیر را در امتداد آب به سمت شمال دنبال می کنیم تا به دره تنگی می رسیم. از آب رودخانه به سختی عبور کرده و از فرازه تپه های مرتفع به سمت شمال، مسیر خود را ادامه می دهیم. سراسر این راه پوشیده از پوته های خودروست. آسمانی صاف و یک دست را در پیش رو داریم و هوا بسیار سرد است. چشمان کنجکاو و جستجو گرما پیوسته به دنبال ستیغ سر به آسمان کشیده گردونکوه است. اما اینجا در عمق دره پراچان اثری از آن نیست. مجدداً از رودخانه به سمت چپ آمده و در حالی که رفته رفته دره باز تر می شود، به محلی می رسیم که می توان در افق شمالی آن نوک قلل لشگر رادید.شب را در این مکان به سر می بریم.

صبح بادمیدن اولین شعاع های خورشیدبه راهمان در کنار رودخانه خروشان ادامه می دهیم. از سربالایی یال مانندی بالا کشیده، از سنگ دروازه طاق مانند گذشته مسیر را به سمت شمال صعود می کنیم. حال می توانیم در شمال غربی، شاخک نوک تیز گردونکوه را به خوبی ببینیم. مسیر در را مالرو مشخص همچنان ارتفاع می گیرد. این راه سر سبز و دیدنی ما را به گوسفند سرای بزرگ دُمچه در زیر گردنه هزار چم می رساند. اینجا نقطه ای فراموش ناشدنی است. در کناره چشمه های گوارای آب، سرسبز لطافت محیط اطراف ولکه های کوچک برف، استراحتی در ارتفاعات کرده به راهمان در مسیر با شیب تند به سمت گردنه هزارچم ادامه می دهیم. به صورت زیگراگ مقداری از مسیر را پیموده و در میان آن به سمت چپ، مسیر پاکوب مشخص را از زیر برج گنبدوارقله هزار چم به سمت گردنه میش چال تراورس می کنیم تا این که یکباره خودرابر روی گردنه مرتفع 3900 متری آن می یابیم. از اینجا شیب تندی در پیش روی ماست. مسیر رابه آرامی هر چه بیشتر در امتداد لبه ای که چند تکه برف بزرگ آن را پوشانده است به سمت بالا صعود می کنیم. این صعود انرژی زیادی را از ما می گیرد. هر چه به ارتفاع افزوده می شود بر شدت شیب نیز اضافه می گردد، قدری به سمت راست به سوی قله فرعی 4317 متری هزارچم مایل شده وحال برروی خط خط الرأسی فی مابین هزارچم و گردونکوه قرار می گیریم. دیداره یکباره ناباورانه یخچال خراسان علم کوه، به یاد ماندنی و فراموش نشدنی است. استراحت کوتاهی کرده سپس ازطریق خط الرأسی به راحتی به قله گردونکوه می رسیم. با دیدار و استراحت کوتاه از سمت شمال قله سرازیر شده و خود را به جانپناه سنگی کوچک آن در ضلع شمالی قله روبه سوی خراسان جنوبی به فاصله 10 دقیقه ای قله می رسانیم تا شبی سرد را در ارتفاع 4300 متری درزیر سقف کوچک آن به سر آوریم. جانپناه گردونکوه به منظور دسترسی زمستان به قله خراسان جنوبی برروی این خط الرأسی ساخته شده است.جانپناه این مکان رابه وجود می آورد تا به اتراق در محلی که کمتر می توان از چادر استقاره کرد خود را به قله خراسان رسانیده و مجدداً به این جانپناه بازگردیم. جانپناه در حوزه داخلی شمالی قله که به واسطه یال پشت خود از ورزش شدید بادهای غربی در امان است قراردارد.

صبح زود حرکت را شروع می کنیم. از قله کمی پایین تر رفته و با یک سربالایی سنگلاخی به قله 4338 متری گردونکوه شمالی می رسیم. از خط الرأسی، اندکی ارتفاع کم کرده مستقیماًبه سوی برج صخره ای منار حرکت می کنیم. سربالایی سنگلاخی قله را پشت سر گذارده به سمت راست مایل می شویم و از شکاف صخره ای با احتیاط و دقت لازم به قله 4378 متری مناره صعود می کنیم. دیواره پرشیب و مرتفع خراسان جنوبی پیداست.درنگ نمی کنیم. از قله، مسیر صعود قدری به پایین آمده و برج منار را از سمت غرب دره آبگرم در حدود 100 متر پایین تر ترواس کرده از لابه لای صخره های برج مانند مشرف به دره آبگرم گذشته وخودرا به سمت شمالی خط الرأس در زیر دیواره شمالی مناره می رسانیم. سپس برروی خط الرأسی سیاه رنگ مشخص در میان توده سنگ های ریزشی مقداری از مسیر را به صورت کفی طی کرده و مجدداً100 متر دیگر ارتفاع گرفته به قله 4240 متری ستاره نیز صعود می کنیم. از اینجا وقتی به شرق می نگریم سراسر البزر را می بینیم.کوه ها سرد در دامن هم نهاده اند؛ دماوند، آزادکوه، وروشت و قله بی شماردیگر، استراحت کوتاهی کرده سپس آمده می شویم تاشیب انتهایی خراسان صعود کنیم. این مسیر در ابتدا با عبور از امتداد دوبرج 4300 متری ستاره های شمالی طی شده و سپس از لبه یال جنوبی خراسان با پای نهادن بر روی سنگلاخ مستحکم آن با شیب تندی ادامه می یابد. در ارتفاع 4500 متری بر مقدار شیب افزرده می شود وسپس کمی به سمت چپ مایل شده از فرازگردنه هفت خوان به قله4659 متری خراسان جنوبی گام می نهیم. چقدر ابهت دارد علم کوه. تیغه های ریزشی خراسان شمالی ومیانی وقله سوزنی ویران کوه با ارتفاع 4608 متر در زیر پایمان به سمت شمال یخچال باشکوه خراسان وبرف های ابدی اش، خط الرأس غربی میش چال تا نرگس و سیالان صدها وهزاران منظره دیگر. از مسیر صعود شده به قله ستاره برمی گردیم وسپس با احتیاط کامل از تیغه های منارعبور کرده،دزیر قله گردنکوه استراحت کوه تاهی می کنیم. درحالی که خورشید به تدریج در افق غربی پایین می رود باید مجدداً به قله گردنکوه صعود کرده وسپس با سرعت بیشتری به سمت دُمچه سرازیر شویم. در حالی که هوا کاملاً تاریک شده است خود را به این مکان فراموش نشدنی با سوسوی چراغ های فانوس وآتش چوپان های آن می رسانیم.

بهترین زمان صعود به قله اوایل مرداد از جمله بهترین زمان های صعود به این قله محسوب می شود. در این صورت داشتن وسایل زمستان کافی تیرماه زمان مناسبی برای صعود تابستان به منطقه محسوب می شود.

وضعیت قله در زمستان: بوران های دائمی به دلیل شکل مخروط وار خراسان از هر سو آن رادر احاطه خود می گیرند. صعود زمستان این خط الرأس ازطالقان مستلزم شناخت بسیار بالا از اصول کوهنوردی فنی و زمستان است.