|
نام فارسی : کوه نرو
|
.gif) |
موقعیت جغرافیایی : قله نرو واقع در منطقه البرز شرقی و در شمال شهرستان سمنان و آبادی های شهمیرزاد و چاشم قرار دارد. قله از سمت شمال به رودخانه بورطلا سرچشه رودخانه تجن و جنگل های ساری و از سمت جنوب به شهمیرزاد و از سمت غرب به دره رودخانه تالار محدود می گردد. این کوهستان از طریق قله گلوورده به سایر قلل البرز شرقی متصل می باشد.
بررسی توپوگرافی قله : قله نرو ذوزنقه ای بزرگ با برآمدگی هایی است که هر یک به نوبه خود دارای ارتفاع نسبتاً قابل ملاحظه ای هستند و در حد فاصل روستاهای ییلاقی خوریه تا آساران بر روی خط الرأس کشیده شده اند. قله از سمت دامنه های جنوبی به دره خوریه، از سمت شمال به دره هیکو، از سمت غرب به قلل نیزوا یا نروا و از سمت شرق به کوه 3046 متری اِوار متصل می باشد.
ویژگی خاص : یکی از زیباترین و دیدنی ترین نقاط کوهستان نروا دشت مرتفع و پهناوری است که به هیچ روی از آبادی های خوریه و دره آ دید ندارد. این دشت زیبا که اُورپلنگ نام دارد در جناح جنوب شرقی قله بوده و پس از مدتی کوه پیمایی می توان به آن دست یافت. سراسر دشت پوشیده از گیاهان مختلف و گل می باشد.
مسیر صعود به قله : ابرها چون گوسفندان صاحب گم کرده در آسمان پراکنده بودند. گله های بی شمار در دشت و دمن می چریدند و ما در حالی که در دامنه کوه به پیش می رفتیم آنها را تماشا می کردیم. در اطراف همه چیز آرام بود و جز باد ملایمی که در میان درختان می پیچید و شاخه های آن را به هم می زد صدای دیگری شنیده نمی شد. از سمنان جاده ای آسفالته و خوب را در میان گردنه های مرتفع پس از مهدی شهر و شهمیرزاد از گردنه بشم عبور کرده نگاه مان در شمال به کوه بزرگ نروا افتاد، لکه های بزرگ برف و کوهستان خاموش روستاهای فراموش شده جاده چون ماری پیچ و تاب خورده به کف دره پایین می رفت. در این امتداد به آبادی آساران و هومند رسیدیم. در جاده ای خاکی و پردست انداز وارد دره خوریه شده مستقیم به سوی شرق تا آخرین نقطه آن راه را ادامه دادیم و در مکان مناسب در کنار چشمه های گوارا و گوسفند سرایی متروکه اقامت کردیم . هوای دره در این دومین ماه بهار سرد بود و هر چه به غروب نزدیک تر می شدیم. وزش سوز از دامنه های شمالی به سمت دره شدت می گرفت. شبی را در این مکان سپری کردیم. روز بعد از طریق راه پیمایی در امتداد دره به سمت شرق مقداری جل رفته وارد اولین دره با خاکی سرخ رنگ شدیم که جویباری کوچک در ته آن جاری بود .بر شیب یال مانند آن افزوده شده و خیلی سریع ارتفاع گرفتیم و سپس در مقابل خود در شمال، نوارهای برفی و قله را دیدیم. پهن دشتی وسیع در شیب حدفاصل ما و قله قرار داشت . از سمت راست از بدنه اصلی کوه مسیر را به سمت شمال ادامه داده، ناگهان به نقطه ای غیر قابل باور پاگذاشتیم. در گستره شرقی دشتی زیبا و اعجاب برانگیز و غیر قابل باور در آن ارتفاع قرار داشت. چقدر زیبا بود سرسبز و وسیع، گله های اسب در آن مشغول چرا بودند که با دیدن ما به سرعت دور می شدند. مدتی را به دیدار از دشت با نیم نگاهی به قله گذراندیم. سپس مسیر را به روی یال نسبتاً پهنی پس از عبور از چشه کوچکی به سمت قله راه را ادامه داده وارد کاسه جنوبی پربرف آن شده و از طریق یال روبه روی کاسه مستقیم تا قله پیش روی می کنیم. هوای سردی برقله نروا حاکم است. در زیر قله کاسه برفچالی کوچکی قرار دارد، لکه های برف، آسمان آبی یک دست و سوز شدیدی که از هر سو می وزید و دیداری از افق جنگل های ساری، قائمشهر و کوهستانهای بزرگ سمنان و دامغان و قله زیبای مخروطی صخره ای قدمگاه سوادکوه و فیروزکوه دیداری فراموش نشدنی است.
بهترین زمن های صعود اردیبهشت ماه و خردادماه، مهر و آبان ماه است.
وضعیت قله در زمستان : با توجه به سردسیر بودن منطقه حتی در بهار و تابستان، مشخص است که صعود زمستانی به نروا در صورت بارش برف با برفکوبی سنگین جهت رسیدن به دامنه ها توأم می باشد. به هر شکل صعود زمستانی قله مستلزم شناخت کافی تابستانی از قله و مسیرهای رفت و بازگشت و شناخت نقاط بهمن گیر و وسایل کافی می باشد.
نظرات بسته شده است.